امید علیزاده

با سلام خدمت دوستان بزرگوارم
وقت شریفتون بخیر باشه
عذرخواهی میکنم از اینکه وقت گرانبهای شما رو میگیرم
در این چند مدتی که تو سایت پیش شما دوستان بزرگوار بودم سعی کردم با عناوین مختلف با همه ایجاد دوستی کنم و یه رابطه خوب و صمیمی برقرار کنم . تا اونجایی که تونستم و وقتم اجازه میداد اکثر پست های عزیزان رو خط به خط میخوندم و لایک میکردم و کامنت میذاشتم . تو سایت هرگز به خودم اجازه ندادم هیچگونه بی ادبی و یا جسارتی به یکی از بزرگواران بکنم . اگه تو سایت با بعضی از دوستان شوخی میکنم ، از حضورشان اجازه گرفتم و در چهارچوب ادب و احترام زیر پستهاشون باهاشون شوخی میکنم .
لطفا اگه خواسته یا ناخواسته باعث رنجش دوست بزرگواری شدم بنده حقیر رو به بزرگواری خودتون ببخشید
لطفا هرگونه انتقادی به رفتار بنده دارین عاجزانه خواهشمندم مرقوم بفرمایید تا احیانا بار دیگر باعث ناراحتی کسی نشم
لطفا و خواهشا نظرات ارزشمند خودتون رو برام ارسال بفرمایید
ممنون از همه شما سروران گرامی

لینک

سئوگلیم ، کؤنلوم سنین حیرانین اولسون اولماسین؟
جاندئیب ، جاندان کئچن جانانین اولسون ، اولماسون ؟
بلکه بیلمیر سن اؤزون چوخدان منیم قلبیمده سن
جانینا باغلی بو جاندا جانین اولسون اولماسین ؟
بیر گون هجران یوللاریندا کؤنلونه اوز وئرسه غم
اولدو ایلک بوسم سنین درمانین اولسون اولماسین ؟
شوخ چیچکلر گوللر اؤپسون گول دوداغیندان گره ک
عاشیقین باغچانداکی باغبانین اولسون اولماسین؟

عالم عشق ایچره جانانین سئون جان ایسته مز
باک ائدن جان و دلیندن وصل جانان ایسته مز
ای طبیب، ال چک علاجیمدان، منی اینجیتمه چوخ
عاشیق صادق اولان دردینه درمان ایسته مز

خود را کاملا به او بسپار
درست مانند قایقی که بر روی رودخانه شناور است
نباید پارو بزنی، فقط طناب را شل کن
نباید شنا کنی
فقط شناور باش
آنگاه رودخانه خودش تو را به دریا خواهد برد
دریا بسیار نزدیک است
دریای او در جان ماست
اما فقط برای کسانی که شناورند
نه برای کسانی که شنا میکنند
از غرق شدن نترس
زیرا ترس تو را وادار به شنا میکند
حقیقت آن است که، کسانی که خود را بدون واهمه در خدا غرق میکنند، برای همیشه نجات میابند
مقصدی را هم برای خودت تعیین مکن
زیرا کسی که هدف تعیین میکند، شروع میکند به شنا کردن
همواره به یاد داشته باش، زمانی که قایق زندگی ات را به جریان اراده الهی بسپاری، به هر جا برسی مقصد همانجاست

جسم زاریمدان منیم هیجران نه ایستر بیلمنم
بو سینیق کشتی دن اول توفان نه ایستر بیلمنم؟
منده یوخ هیچ آرزو، کؤنلوم هامان بیتاب دیر
زخم یوخدور، سینه ده پیکان نه ایستر بیلمنم؟
چشم خونخوارین سنین جیسمیمده چون قان قویمادی
قانی دولموش دیدۀ گریان نه ایستر بیلمنم؟
کاسه-کاسه قان وئریر شوکر ائیله‌ییب نوش ائیلرم
دخی مندن گردش دؤوران نه ایستر بیلمنم؟
هر نه وار عالمده بیر-بیردن بئتر سرگشته دیر
قطره عمان آختاریر، عمان نه ایستر بیلمنم؟
لاله ایستر داغینا مرهم نسیم صوبح دن
آغیز آچمیش غنچۀ خندان نه ایستر بیلمنم؟
عاشیقین زنجیری تار زولف و کاکیل دن گرک
ریشتۀ زوناری دن «صنعان» نه ایستر بیلمنم؟
جان چو جانان مالی دیر، بس دخی مندن دوست لار
جان نه ایستر بیلمنم، جانان نه ایستر بیلمنم؟
گؤوهر غلتان گؤزو تاج بلند اخترده دیر
قطرۀ گمنام سرگردان نه ایستر بیلمنم؟
قاشی یایین دان اونون یارب، بو هامی غوربیله
ناوک برگشتۀ مژگان نه ایستر بیلمنم؟

سلام
صبح شما بخیر و سلامتی باشه
در این صبح زیبا
هر چه آسایش روح
هرچه آرامش دل
هرچه تقدیر بلند
هرچه لبخند قشنگ
هرچه از لطف خداست
همه تقدیم شما
الهی آمین

تا آینه رفتم
که بگیرم خبر از خویش
دیدم که در آن آینه هم جز تو
کسی نیست
من در پی خویشم
به تو بر میخورم اما
آن سان شده ام
گم که به من دسترسی نیست

🌷جامانده‌ام از قافله، دریاب مرا🌷

مرا به‌حرمت کسانی که حرمتشان را بر خودت واجب کرده‌ای،
قبل از شکستن حریمی که حرم آنها را خدشه‌دار می‌کند،
مرا به قافله‌ای که به‌سویت آمدند، متصل کن.

بخشی از #وصیت‌نامه الهی سیاسی شهید #سرداردلها_حاج_قاسم_سلیمانی🌷
#قاسم_بن_الحسن #شهدا۰۱:۲۰
╭🦋

تو را اندازہ ی ذرات جانم، دوستت دارم
به پهنا  و  بزرگی  جهانم ،  دوستت  دارم
به قدری رخنه کردی در هوای شعر های من
که حتی خارج از حد توانم، دوستت دارم
شدم جلدت به سان کفتری اما نمیدانی
تو را من بیشتر از آب و دانم، دوستت دارم
میان ابری  پس  کوچه های  تار احوالم
تو دائم حاضری آرام جانم،دوستت دارم
دخیل خواهشم،مجنون عشقت باورش با تو
فراتر  از  ضریح  واژگانم،  دوستت  دارم
اگر چه در هجوم  وحشی  قدارہ ها اکنون
شکسته چهرہ ام، اما همانم ، دوستت دارم
درون حلقه های  اشک  شوقم آہ، میبینی؟
تو را با  بند بند  استخوانم  دوستت  دارم
گمانم  از ردیف  این  غزل فهمیدہ ای  دیگر
که من همپای سوی دیدگانم ،دوستت دارم
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

خاطره هایت را
زیر خاک
دفن کردم
گاهی دلتنگت که میشوم
میروم
اشک میریزم بر مزار خاطره
در نبودت
بهار هم
زمستان است
پس چرا
سبز شده گلی در مزار خاطره

من پر از دردم بیا ،یک ذره دلداری بده
فصل پایانی به این دوری اجباری بده
لحظه های من اسیر غم شده یک دم بیا
رنگ و بویی تازه به ساعات تکراری بده
بیت بیت شعرهایم را نگاهت آفرید
با نگاهی شاعرم کن باز هم یاری بده
بی تو هردم اشک بر چشمان من مهمان شود
باز آ ،من را نجات از این همه زاری بده
خسته ام از فاصله،دیگر زپا افتاده ام
ناتوانم کرده ای ،قول پرستاری بده
باز هم رؤیاست با تو گفتگو گر می کنم
بارالها فرصتی در وقت بیداری بده

نگاهت را نمی خوانم نه با مایی نه بی مایی
ز کارت حیرتی دارم نه با جمعی نه تنهایی
گهی از خنده گلریزی مگر ای غنچه گلزاری ؟
گهی از گریه لبریزی مگر ای ماه دریایی ؟
چه می کوشی به طنازی که بر ابرو گره بندی
به هر حالت که بنشینی میان جمع زیبایی
درون پیرهن داری تنی از آرزو خوشتر
چرا پنهان کنی ای جان بهشت آرزوهایی؟
گهی با من هم آغوشی گهی از ما گریزانی
بدین افسونگری در خاطرم چون نقش رویایی
لبت گر بی سخن باشد نگاهت صد زبان دارد
بدین مستانه دیدن ها نه خاموشی نه گویایی
گهی از دیده پنهانی پریزادی پریرویی
گهی در جان هویدایی فرح بخشی فریبایی
به رخ گیسو فروریزی که دل ها را برانگیزی
از این بازیگری بگذر به هر صورت دلارایی
چرا زلف سیاهت را حجاب چهره می سازی؟
تو ماهی در دل شب ها نه پنهانی که پیدایی
زبانت را نمی دانم نه بی شوقی نه مشتاقی
نگاهت را نمی خوانم نه با مایی نه بی مایی