(برکه فیس).ARGAVAN

« گاهی با دویدن برای رسیدن به کسی، نفسی برای ماندن در کنار او نخواهی داشت. پس با کسی بمان که نصفِ راه را به سمتت دویده باشد... »

عباس معروفی

هر گاه زنی به تو پناه آورد، برای او بمیر
زیرا یک زن هرگز به مردی پناه نمی‌برد
مگر آن که نزد او بزرگ ترین مردان باشد...

باید خیلی اصیل باشی
که رنج های دیگران تورا غمگین کند
و شادی های آنان
تو را خوشحال...

࿇─┅═‎═‎ ═‎═‎┅─࿇

♥️🍃

مادربزرگ میگفت محبت مثل سکه است..!
اگه تو قلک دل کسی بندازیش دیگه نمیتونی درش بیاری! مگه اینکه دلش رو بشکونی!

‌️️‌️️

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🥰 🦋💫
❤

اگه من به تو مشورت میدم بابت این نیست که بیشتر از تو میفهمم
بابت اینه که بیشتر از تو اشتباه کردم ...

خیلی وقتا میشه آدمارو
بخاطر بدیاشون بخشید
ولی بخاطر بی ارزش کردنِ خوبیامون هرگز.
#سرای_شادی

چه استراحت خوبیست
در جوار خودم،
خودم برای خودم ،
باخودم،
کنار خودم .

🌱در گذر از جاده ی زندگی
🌱 #آموختم...
🌱کسانی که بیشتر دوست می داری
🌱زودتر از دست می دهی...!
‍‌👇
#آواز_قو...√

یه وقتایی به جای دوستت دارم بهش بگو: ازت ممنونم که واسم وقت میزاری و توی شرایط سخت منو الویت قرار میدی؛ ازت ممنونم که تو شرایط سخت و دلگیر، به جای سرزنش کردن و وخیم تر کردن حالم، میشینی کنارم و حالمو خوب میکنی؛ ازت ممنونم که به هر شکلی احساستو بهم نشون میدی و میخوای بهم نشون بدی چقدر برات مهمم؛ ازت ممنونم که مراقبمی همیشه و همه جوره حمایتم میکنی..

به اون دوست صمیمیت فکر کن که قرار بود تو لباس عروسی ببینیش اما حتی دعوتت نکرد!
به اون رابطه ای فکر کن که قرار بود بی تو بمیره اما داره خیلی راحت به زندگیش ادامه میده!
به اون آرزوت فکر کن که به خاطرش شمع های تولدتو فوت میکردی اما الان رویاهای دیگه جاشو گرفته!
عزیز من به این فکر کن که ما آدما؛ قسمتی از سرگذشت همیم ولی قرار نیست همش باشیم!
نه اونی که از اول باهاش بودی الان پیشته،نه اونی که الان پیشته از اول باهات بوده!
اصلا این زندگی انقدر تو رو بالا پایین میکنه که یاد بگیری تو تنها کسی هستی که همیشه پیشت میمونه!
شاید زخم بخوری،حسرت بکشی یا حتی دلت تنگ بشه؛ ولی هیچ وقت تموم نمیشی، خودتو تنها نمیزاری!
حواست به خودت باشه...

خسته ام، خسته از این زن بودن
این همه سخت چو آهن بودن
سالها در قفس تن بودن
خسته از یک تنه همسر بودن
خسته از حمله ی هر روز صدا
خسته از حمله ی هر شام سکوت
سهم من اینها بود
هر چه ترویج صداقت کردم
هرچه از عشق حمایت کردم
سوختم، ساختم، دم نزدم
هر چه بر فاصله عادت کردم
جای آن مکر به خوردم دادند
باختم، وعده ی بردم دادند
وعده ی زود به زود
راهی مکتب اندیشه شدم
آنچه آموخته ام اینها بود:
تار مو پوشیده، روی ها دزدیده
خنده ها پوسیده، برلبی خشکیده
درس اول عصمت، درس دوم عفت
جنس دوم آخر، دیگران اولِ خط
فرد بودم، آری خواستم زوج شوم
از فرودم روزی، راهی اوج شوم
رفت در چشمم دود
مهر من سکه نبود، مهر من باور بود
وقتی از بارش عشق، جانمازم تر بود
عشق را چون راندند، ریشه ام خشکاندند
مهر من گشت تباه، سکه ی زرد و سیاه
خسته ام از کوری، خسته از مهجوری
پشت این پرده ی اشک روزها را دیدن
خسته از این همه درد، بیصدا خندیدن
خسته از اسم وفا، خسته از رنگ ریا
ادامه در کامنت
🌷 #آرش1345

آدم باید ضربه بخوره، زمین بخوره، زخمی بشه، تجربه کنه،

یاد بگیره و بفهمه همه مهربونیا بی‌قصد و غرض و همیشگی نیستن

تا بفهمه توقع نداشته باشه از هیچکس

تا نقاب بزنه و آدم‌های نقاب دار رو تشخیص بده.

آدمی که توی پَر قو بزرگ شده باشه توی دنیا تنهایی دووم نمیاره.

چند بار سرش داد زدین؟
چند بار دلش و شکوندین؟
به چندتا ادم بی لیاقت گفتی دوستت دارم
ولی به مادرت نگفتی؟

وقتی مادرت شد یه قاب عکس

رودیوار خونت اون وقته که

به خودت میای و بی پناهی رو حس میکنی...