*شعار ندیم لطفا*
ذهن همیشه در حال حساب و کتاب است. دائما فکر میکند: آیا طرف ارزش عشقم را دارد یا خیر. آیا بهش اعتماد کنم و تمام و کمال عشقم را نثارش کنم یا خیر. ذهن دائم به شما میگوید بخاطر رفتار بدی که طرفت داشت از عشقت کم کن و دیگر شما نمیتوانی دائم اعتماد کنی. ذهنی که دائم در حال تردید است چگونه میتواند ماهیت عشق را درک کند.
عشق و اعتماد از شما در مقابل تفکرهای بسیار محافظت میکند و شما رو یکی میکند. یکپارچه میکند. از چند وجهی بودن رهایت میکند.
اهمیت ندارد که بخاطر عشقت، بخاطر اعتمادت فریب بخوری یا نه. هرگونه امکانی هست که فریب بخوری دنیا پر از فریبکاران است. آنچه اهمیت دارد این است که تو اعتماد کردهای چون توسط اعتماد است که تو یکپارچه شدهای که از هرچیز دیگر مهمتر است...
گاهی باید تغییر کرد،باید عوض شد،باید من قبلت و چال کنی،یا حتی زنده به گور کنی تا بتونی دوباره شروع کنی
دوباره سر پا بشی،دوباره خودت و بسازی...
ساختن تاوان داره،ساختن دوباره رنج کشیدن داره
ولی حداقلش اینه وقتی جلو آینه خودتو میبینی حالت از
خودت به هم نمیخوره،از خودت بدت نمیاد،دیگه یه آدم کم رمق بی جون نمیبینی،تو یکی دیگه رو ساختی
یکی دیگه شدی که هر وقت خودت و ببینی به خودت میگی دیدی شد،دیدی از پسش براومدی....
پس
یادت باشه دو راه بیشتر نداری!
یا باید رنج تغییر کردن رو تحمل کنی
یا رنج موندن در وضعیت الانت رو....
..................................................
یار خوب تمام ماجراست.
*شما زنها خوشبختید*
چون بلدید خام را پخته کنید ، طعمهای بد را چشیدنی کنید ، زخمها را ببندید.دکمههای افتاده را بدوزید ، لکه ها را ببرید ، آلودگیها را بشویید ، اشکها را پاک کنید ، سامان بدهید به نابسامانیها و منظم کنید ، بی نظمیها را.
با بغض توی گلو لبخند بزنید ، با کمر درد خرید کنید.با خواب آلودگی کاردستی ناتمام کودکانتان را کامل کنید.
لبهایتان را رنگ شادی بزنید و با پشت صاف و گردن افراشته مستقیم در چشمهای زندگی نگاه کنید و بگویید ، تو هر چقدر سخت باشی زندگی! من از تو
سرسخت ترم
شما زنها فقط زندگی را نمیسازید ، شما خودِ زندگی هستید.
ما «تظاهر» را خوب بلدیم!
وانمود میکنیم؛ به کسی نیازی نداریم،
که حالمان با خودمان خوب است،
که عینِ خیالمان هم نیست!
اما جایی میانهی راه؛
در نهایتِ غرور و ایستادگیِمان، فرو میریزیم.
از دردِ هیچ کسی را نداشتن،
از دردِ دل را به کسی نبستن،
از دردِ «در میانِ جمع، تنها بودن...!»
همهی آدمها نیاز دارند یکی را داشته باشند،
که در نهایتِ تنهایی و خستگی؛
دلشان به دوست داشتنش گرم باشد.
آدم، بدونِ عشق و محبت، زود، پیر میشود.
یک نفر باید باشد!
یک نفر که عاشقش باشی،
یک نفر که عاشقت باشد!
یک دیوانه...
و
۱ کاربر دیگر
بازنشر کردهاند.
بعضى حرفها براى نزدن است
بعضى حرفها را نبايد گفت
بعضى حرفها را نمى شود گفت
آنها بايد در عمق قلبمان بمانند
بعضى حرفها را اگر زدى پشيمان مى شوى
وقتى از جاى هميشگيشان بيرون رفتند ارزش كلام از بين مى رود
نه از خودمان بدمان خواهد آمد گاهی دلم ،از هرچه آدمیست میگیرد.!
گاهی دلم دوکلمه حرف مهربانانه میخواهد..
نه به شکل دوستت دارم، و یا نه به شکل بی تو
می میرم ….
ساده باشد ، مثل دلتنگ نباش ، فردا روز دیگریست ..
فردا روز دیگریست .....
ﺑﻌﻀﯽ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ! ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﮐﺮﺩ ﺑﺎ
ﮐﺴﯽ، نباید ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺯﺧﻤﺶ ﺳﺮ ﺑﺎﺯ ﮐﻨﺪ ...
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻤﺎﻧﺪ ﺑﯿﻦ ﺧﻮﺩﺕ، ﺩﻟﺖ ﻭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﺖ ...
ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﺍﺵ ﺭﺍ ...ﻋﻤـقش ﺭﺍ ...ﺣﺠـــﻤــﺶ ﺭﺍ ...
ﻓﻘﻂ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ...
همین ...
موقت
وقتی بچه بودم هروقت میرفتم دکتر و دکتر میپرسید چرا اومدی ، مامانمو نگاه میکردم که جواب بده چون میدونستم منو بیشتر از خودم بلده . دلم میخواد الانم برم از مامانم بپرسم . مامان، من چه مرگمه ؟!!
حیای عشق ، ضمیر اشارهی منفصل دومشخص مخاطب مفرد در لفافهی ضمیر اشارهی منفصل دومشخص مخاطب جمع است ...
و
۲ کاربر دیگر
بازنشر کردهاند.
آدم هایِ بی معرفتی هستیم !
زود برایِ هم تکراری می شویم ،
زود از هم خسته می شویم ...
انگار "عاشق شدن" را یادمان نداده اند ،
پایِ حرف ماندن را ،
وفاداری را ؛
یادمان نداده اند ...
اولش برایِ به دست آوردنِ هم ،
به هر دری می زنیم ،
به هم که رسیدیم ؛
مقایسه می کنیم ،
دنبالِ عیب هایِ هم می گردیم ،
و راحت از هم سیر می شویم ...
انصافا که آدم هایِ بی اراده و
سر درگمی هستیم ،
به حرف و قول هایمان
هیچ اعتباری نیست ... !
ما یک مشت بازنده ایم ،
که انتقامِ نداشته هایمان را ؛
از رابطه ها و آدم هایِ بی گناه
می گیریم ...
همین ...
و
۱ کاربر دیگر
بازنشر کردهاند.
بنظرم آدم، بیدلیل به کسی فکر نمیکنه، بیدلیل کسی رو دوست نداره، بیدلیل کسی رو فراموش نمیکنه.
بعضی از آدما، بدون اینکه خودشون بدونن خوبن، بدون اینکه حرف بزنی، حالت رو میفهمن، بدون اینکه لمسشون کنی، حست میکنن. بعضیا مرز آدم بودن رو رد میکنن، واسه همینه که ابدی میشن.
گاهی وقتا که دلم میگیره، به تو فکر میکنم، به خودم. به اينكه چرا دلتنگی هیچ راه درمانی نداره.
بعضی وقتا که دلم میگیره، پشت پنجره میشینم، بغض میکنم، به آسمون خیره میشم، شاید اونجا دوباره پیدات کنم. میگن خدا بزرگه؟ نه!؟
هروقت بیهوا یه یادت میافتم، به این فکر می کنم که شاید...
شايد دلت برام تنگ شده باشه.
بعضی از آدما همیشه هستن، حتی اگه رفته باشن...
وقتی می رقصیم ،
می رقصیم که رقصیده باشیم و زیبایی رو خلق کنیم.
درست مثل حکایت زندگی. زندگی می کنیم که زندگی کرده باشیم. همین جاش هم زیباست .
اونها که زندگی می کنند تا پولدار بشن، تا خونه بخرن ،تا ... ، رقصنده های خوبی نیستن .
مثل آدمایی که شبیه آدم آهنی از روی درس مربی حرکات ریتمیک انجام میدن و رقصشون فقط حرکات موزونه و بس!
زندگی رقص قشنگیه مخصوصا از سر عشق رقصیدن !
میدونین چی میگم؟
از سر عشق رقصیدن یعنی با تمام زندگی در رقص بودن !
با غمش، غصه هاش، دلتنگی ها و بیقراری هاش...
عشق همون "باهم رقصیدنه " :
باهم درست کردن .
با هم ساختن ! باهم پیروز شدن.
یه کم درد و دل کنم...
فکر کنم حرف شمام باشه
خیلی هامون خسته ایم و بریدیم اما داریم ادامه میدیم
خیلی هامون مدتهاست نفس عمیق راحت نکشیدیم
خیلی هامون یادمون نمیاد کی از ته دل خندیدیم
از اون خنده ها که اشکت بی اختیار در میاد
خیلی هامون قول دادیم به خانواده مون که میترکونیم ولی ترکیدیم
خیلی هامون بهترین آدم هامون رو ناامید کردیم از خودمون
خیلی هامون گند زدیم
اما
چه میشه کرد
میدونم تو هم دلت تنهایی میخواد
دلت دلخوشی میخواد
دلت یه بغل راحت مثل بغل مادرت میخواد تا گریه کنی
ولی چه میشه کرد
باید درستش کنیم
بالاخره تموم میشه
بالاخره یا تموم میشه یا تموم میشیم
مراقب قلبتون باشید
از بین اشکالِ هندسی
دایره ها دوست داشتنی ترند ...
کاش همه ی آدم ها دایره بودند ...
دایره ای که :
نه گوشه ای دارد برایِ زخم زدن ،
نه مارپیچی برای دور زدن
و نه زاویه ای برای بد دیدن ...
دایره اصلاً پیچیده نیست ...
کاش آدم ها مثل دایره ساده بودند
و شناختنشان اینقدر سخت نبود ...
امن باشید عزیزان
تمام تلاشتون رو در زندگی بکنید که آدم امنی باشید برای دیگران، که وقتی کسی در اوج آسیبپذیری با شما روبهرو شد،
زخمی به باقی زخمهاش و دردی به باقی دردهاش اضافه نکنید، حداقلهای درک و شعور انسانی رو داشته باشید
آدم باشید...
همین ...
ممنونم
از آدمهایی که در زندگی من
چه کوتاه نقش داشتند، چه هستند هنوز
از آنها که لبخند شدند، از آنها که بغض شدند
ممنونم از تمام آدم هایی که آمدند
تا من دنیا را زیباتر ببینم
و رفتند، تا به دنبال زیبایی ها بروم
از آدمهایی که حرف هایشان زخم بر دلم گذاشت
تا یاد بگیرم هرکسی ارزش هم صحبت شدن را ندارد
و آدمهایی که بی حرف، وجودشان از بایدهای زندگی بود
ممنونم از آدمهایی که از دردهایم
مرحمی ساختند برای خودشان
تا یاد بگیرم آنقدر لبخند بزنم
تا خودم هم دردهایم را فراموش کنم
من از تمام آدمهای زندگیام ممنونم
آنها هر طور که بودند منِ امروز را ساختند
منِ امروزی که یاد گرفته به دنبال آرزوهایش برود
دست آدمهای واقعی زندگی را بگیرد
و دور شود
و دور شود
و دور شود...
خدایا…
یادم بده آن قدر مشغول عیبهاي
خودم باشم که عیب هاي دیگران رانبینم…
یادم بده اگر کسی را بد دیدم
قضاوتش نکنم، درکش کنم…
یادم بده بدی دیدم “ببخشم” ولی بدی نکنم!
چرا که نمی دانم بخشیده می شوم یا نه…
یادم بده اگر دلم شکست نفرین نکنم،
دعا کنم، نتوانستم سکوت کنم…
یادم بده اگر سخت بگیرم “سخت می بینم”…
یادم بده به قضاوت کسی ننشینم، چرا که در تاریکی همه ي شبیه هم هستیم…
یادم بده چشمانم را روی بدیها و
تلخیها ببندم چرا که چشمان خوشگل،
بیشک جذاب میبینند…
خدای همیشگی من!!
نمیدانم امروز هستم یا فردا…
تو از ازل مرا یافته اي و من هنوز
در جستجوی توام…
یاریم کن لبخند خود را نثار تمام
کسانی کنم که دلم را شکستند،
قضاوتم کردند،
نادیدهام گرفتند…
یادم بده از آدمها خرده نگیرم…
اگر بد شدند بدی دیدند!
من مفید هستم و مفید می مانم…
چرا که مفید بودن هنر نیست،
مفید ماندن هنر هست..
همین ...
Shadi
هر جا هستید دلتون شاد و بهترینها براتون رقم بخوره دوست گرامی
امیر آقا رسیدن بخیر گویا خیلی خسته بودید خوابتون رف :) نمیتونم پاسختون رو زیر پست بگم هنگ پروفایلم.
فریاد بابا کجایین پ عه!