: )

+ خیلی ساکتی
- ممنونم کنار تو راحت نیستم.

هر چقدر اصیل‌تر، عمیق‌تر، ارزشمندتر و قابل اعتمادتر باشی به‌خاطر آسیب‌های زیادی که تجربه کردی به کسی زخم نمی‌زنی، چون از میزان درد و ذات رنج خبر داری!
تو زمانی یک انسان درست هستی که اجازه ندی تکه های وجودت باعث شکستن دیگران بشه ...

نوشته بود اگر یه کتاب بنویسی راجع به کسی که عاشقش بودی و بهش نرسیدی،
صفحه‌ی آخرش چی می‌نویسی؟
یه نفر نوشته بود:
خیالِ بودنت به وسعتِ یک کتاب شد؛ اما اندوه نبودنت در یک جمله خلاصه می‌شود "تو متعلق به من نیستی..."

وقتی فروغ فرخزاد بگه وُ معین بخونه..

شاید اشتیاق فراوان من بود که تو را ترساند !
من در نامهربانی تو هم ، خود را مقصر می‌دانم...

+ معشوقی داری؟
- نه.
+ برای که می‌نویسی؟
- برای خودم.
+ برای خودت! حرفِ عاشقانه؟
- خودم بیشتر از دیگران استحقاقش را دارد...

غسان کنفانی

_وقتی نارسیست داری!

❤️

داشتم سیو های اینستامو نگاه می کردم دیدم ۹۰ درصد چیزایی که سیو کرده بودم به این امید بود که موقع حرف زدن برات بفرستم : )

بر مور و مار جای نفس تنگ گشته است/ بردند بس که آدمیان آرزو بر خاک!

من جزو لیست کسانی ام که زود فراموش میشوند
اگر روزی از این جهان رخت بربندم
نه کسی نامم را بخاطر خواهد سپرد ، نه آوازه ام را
نه مصراعهایم را کسی به یاد میاورد ، نه گیسوان پریشانم در خاطر کسی میماند
ستاره ای میلغزد در تاریکی های شب
برجان مادران قسم دروغ خورده میشود
باز در روزهای عزا بر دستها سیاه بسته میشود
باز بر صندلی های خالی عاشقان فقیر نامشان را حک میکنند
و من در حال فراموش شدنم

امروز یک نفر برایم اشتباهی فرستاد:
«کجایی؟!»

دلم هُری فرو ریخت،
مدت‌ها بود منتظرِ شنیدن همین یک کلمه بودم...

چه فرقی می‌کند کجایِ دنیا نشسته باشی؟! مهم این است که یک نفر هست که کجا بودنِ تو برایش مهم است!
شاید آن یک نفر رویَش نشود بگوید: دلم برایت تنگ شده و به جانت نق بزند که، بیا دیگر...
و همه ی این حرف را خلاصه کند در، «کجایی؟!»

داشتم به همین چیز ها فکر می‌کردم که دوباره برایم فرستاد:
ببخشید اشتباه فرستادم!
برایش نوشتم:
می‌دانم ، من در ایستگاه اتوبوس، خیابان ولیعصر نشسته ام.
می‌شود اشتباهی حال مرا بپرسید؟!

اما او دیگر حالم را نپرسید...

آدم غریبه ها برایشان مهم نیست که دیگران چگونه اند و کجای شهر نشسته اند،
تو که غریبه نیستی...
بپرس حالِ مرا ؛ بگو کجایی؟

دیگران تنها شادی‌ات را می‌پسندند؛ اما من دوست دارم غمگین‌ترین بخش از وجودت را در آغوش بکشم؛ زیرا که غم‌هایت مقدار بیشتری از تو‌ را در خود دارند.

وقتی به صفحتونم سر می زنیم، معنیش این نیست که عاشقتونیم…

چشمانت برای غمگین بودن، بیش از اندازه زیباست.
کاش میشد درون چشمانت،
بذری از شادی بکارم
_ناشناس

تو آخرین حوصله و ذوق من برای دوست داشتن یه آدم بودی…❤️