Hamid

اگر مراد تو ای دوست بی‌مرادی ماست
مراد خویش دگرباره من نخواهم خواست

اگر قبول کنی ور برانی از بر خویش
خلاف رای تو کردن خلاف مذهب ماست

.

«يک روز، براى يک نفر، كفايت مى‌كنی!
بدونِ هيچ تلاش و خستگی...»

شیرین من بمان مگر این روزگار تلخ
فرهاد خسته را به نگاهی امان دهد
در زلف شب گره بزن آن زلف مست را
شاید شبم به سوی تو راهی نشان دهد
حرفی بزن که عشق به هر واژه گل کند
ما را نصیب دیگری از این زمانه نیست
با من از عاشقانه ترین لحظه ها بخوان
حتی اگر هوای دلی عاشقانه نیست
با من بخوان تا این ترانه را با تو سفر کنم
با من بخوان تا در هوای تو شب را سحر کنم

منتظر بودم که بگشاید
بر رویم آسمان تار
دیدگان صبح سیمین را
تا بنوشم از لب خورشید نورافشان
شهد سوزان هزاران
بوسهٔ تبدار و شیرین را ...

‌
‌از جنون، این عالمِ بیگانه را گم کرده‌ام
آسمان سیرم، زمینِ خانه را گم کرده‌ام

نه من از خود نه کسی از حالِ من دارد خبر
دل مرا و منْ دلِ دیوانه را گم کرده‌ام

در چنین وقتی که بی‌پرواز شد زلفِ سخن
از پریشان خاطری‌ها، شانه را گم کرده‌ام

صائب تبریزی

‌
اندیشیدن به تو
گرانبهاترین سکوت من است ...
طولانی‌ترین و پرهیاهوترین سکوت ...

تو همیشه در منی
مانند قلب ساده‌ ام ...

    الن_برن
‌