❣می شود رفت و زودتر به مقصد رسید می شود با شتاب رفت و گلهای کنار جاده را ندید؛
اما حیف است! واقعا حیف است!
کمی آهسته تر برو!
اینجا زندگیست !!
لــذت مسیر از مقصد بیشتر است ..
نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچ یک از مردم این آبادی
به حباب نگران لب یک رود قسم
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت
غصه هم خواهد رفت
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند
لحظه ها عریانند
به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز
تو به آیینه،نه! آیینه به تو خیره شده ست
تو اگر خنده کنی او به تو خواهد خندید
و اگر بغض کنی
آه از آیینه دنیا که چه ها خواهد کرد
گنجه دیروزت، پر شد از حسرت و اندوه و چه حیف!
بسته های فردا همه ای کاش ای کاش!
ظرف این لحظه ولیکن خالی ست
ساحت سینه پذیرای چه کس خواهد بود
غم که از راه رسید در این خانه بر او باز مکن
تا خدا یک رگ گردن باقی ست
تا خدا مانده به غم وعده این خانه مده
اردیبهـشت، بهاری ترین ماه بهار است. . .
عمیق تر نفـس بکشید و به آسمان بیشتر نگاه کنید و عاشـقی کنید، عاشقی کنید
عاشـقی کنید. . .
اردیبهـشت، فـصل عاشقی ست. . .
از پاییز و عطر ِ باران و لطافت ِ بهار و فصل ها گفتن، همه بهانه است،
چانه زدن است
برای گرفتن ِ دمی بیشـتر ِ سهمی از عاشقی که
خیلی دورترها گرفته ام
یا نگرفته ام
...
باید تا به ابد تاوان پس داد
تاوان ِ آن دو رکعت نماز، که در پی ِ عشق قامت بسته شد.
مهربانو
درود وسپاس دوست گرانقدر
امید کرم زاده