چه کنم با غم خویش؟
گه گهی بغض دلم می ترکد
دل تنگم ز عطش می سوزد
شانه ای می خواهم
که گذارم سر خود بر رویش
و کنم گریه که شاید کمی آرام شوم
ولی افسوس که نیست

هوشنگ_ابتهاج

هر شب
کنار خیالت می نشینم
اما نه شانه ای برای تکیه می بینم
و نه دستی برای نوازش
چاره ای نیست
جز آنکه همراه با خیالی واهی
از شب عبور کنم
تا در سپیده ای دیگر
به دنبال آرزوهای
گمشده ام باشم

مجید رفیع زاد...

این بار زنده می خواهمت
نه در رویا نه در مجاز
این که خسته بیایی !
بنشینی در برابرم
در این کافه پیر
نه لبخند بزنی آن گونه که در رویاست !
ونه نگاه عاشقانه بدوزی در نگاهم ...
صندلی ات را عوض کنی
در کنارم بنشینی
سر خسته ات را روی شانه ام بگذاری
و به جای دوستت دارم بگویی !
گم کرده‌ام تو را ، کجایی ...؟

کلوناریس

من چرا گرد جهان گردم چودوست
درمیان جان شیرین من است

مولانای جان

حواست نبود
که شب به شانه ام زد
با همه ی زیبایی ات رو به ماه نشسته بودی !
و نمی دانستی ماهی ها
زیر آب هم می میرند

تو نیستی

و جهان با تمام دارایی‌ هایش

اتاقی‌ ست کاهگِلی

نه رنگ به رویش می‌ آید

و نه م ی‌توان به دیوارش میخ کوبید

اما باید سَر کرد

پاییز را …

زمستانی که در راه است

و سقفی که چِکه می‌ کند...

گمان می کنی آیا
اگر چنین در آغوشت بگیرم
و در آفتابی ترین روز خدا پنهان شویم
عصر جمعه پیدایمان کند ؟

گمان می گنی
اگر این گونه سر به شانه ات بگذارم
و در شعری کوتاه
جهان را باژگونه بسرایم
جبرئیل می تواند بم و خشدار نجوا کند :
تقدیر چنین نیست

سپاس ازهمراهی شما دوست خوش قریحه

ممنونم که خط خطی های زیر پست زیبایتان را تاب آوردید

شکوفه بارانی بود برکویر خشکیده
ممنونم که طراوت دادید

بنده حقیر کاملا تسلیم هستم

اختیاردارید
فعلا که من تسلیم شدم وازباران بهاری کلامتان به گوشه ای خزیدم

فعلا که بنده در زیر بارش باران مهرتان لبریز از حس خوب شده ام و بابت اش خدایم را شاکرم

آرامش با ارزش‌ترین
حس دنیاست
براتون ی دنیا آرامش،
یدنیا تندرستی،ویک عالمه
خوشبختی وبرکت
ازخدای بزرگ خواستارم
لینک