| محمد خوش بین |
| ۱,۲۵۹ پست |
| ۱۱۳ دنبالکننده |
| مرد، مجرد |
| ۱۳۶۷/۰۷/۰۲ |
| ديپلم |
| آزاد |
| دین اسلام |
| ايران، البرز، فردیس |
| زندگی مجردي |
| سربازی رفته ام |
| گرایش سیاسی ندارم |
| شعر و موسیقی و سفر |
| شیامی |
| ۲۰۶ |
| قد ۱۷۵، وزن ۷۸ |
ببخشید خودمم اشتباه تایپی دارم بالا: سبک شعر سرودن نه شعرخوانی
تا بیکران در ذهنم تو را زنده میدارم
تویی که به زندگیم رنگ و بو میبخشی
و من همیشه در انتظار توام
تو همیشه در خیالم همراهم هستی
هر لحظه با تو زندگی میکنم
من به تو وابستهام و تو هم به من
پس ادامه بده، تا به همیشه من و تو
با هم باشیم
اینجاست که تو هستی، ای خدای بزرگ
تو که در قلب من جاگیر میشوی
من از حضور تو استقامت مییابم
با تو هستم و به تو وابستهام
پس ادامه بده، تا همیشه من و تو
با هم باشیم
سبک شعرخوانی متوجه نمیشم داداش . ناراحت نشیا اما نه شعرنو هست نه شعر سپیده نه سنتیه نه از کلمه ها بجا استفاده میکنی .
اون بالا پس ادامه بده که نوشتی اونجا بیشتر شبیه تهدیدمیمونه مثلا انگارداری بهش میگی ادامه بده ببینیم بالاخره کی میبره .
من کارم نقدشعر و داستانه حالا اگه رک میگم حمل بر بی ادبی نشه یا بالاتر درخیالم همراهم هستی . دوتاش یجا نمیگنجه یکیش کفیه بنظر.
تابیکران در ذهنم تو رازنده میدارم: این شعر برای یه آدمی سروده شده که پایین تربهش میگی پس ادامه بده! اینجا انگار ازش جداشدی یا یارو فوت شده. ذهن شاعرا بیکران نداره کرانه داره.بعدشم که انتظارمیکشی.
انتظار این که بیاد ادامه بده یا زنده بشه ؟
حق با شماست زیاد دقت نکردم فقط نوشتم