تا بیکران در ذهنم تو را زنده می دارم
تویی که به زندگیم رنگ و بو می بخشی
و من همیشه در انتظار توام
تو همیشه در خیالم همراهم هستی
هر لحظه با تو زندگی می کنم
من به تو وابسته ام و تو هم به من
پس ادامه بده، تا به همیشه من و تو
با هم باشیم
  • ☆Zohre

    سبک شعرخوانی متوجه نمیشم داداش . ناراحت نشیا اما نه شعرنو هست نه شعر سپیده نه سنتیه نه از کلمه ها بجا استفاده میکنی .
    اون بالا پس ادامه بده که نوشتی اونجا بیشتر شبیه تهدیدمیمونه مثلا انگارداری بهش میگی ادامه بده ببینیم بالاخره کی میبره .
    من کارم نقدشعر و داستانه حالا اگه رک میگم حمل بر بی ادبی نشه یا بالاتر درخیالم همراهم هستی . دوتاش یجا نمیگنجه یکیش کفیه بنظر.
    تابیکران در ذهنم تو رازنده میدارم: این شعر برای یه آدمی سروده شده که پایین تربهش میگی پس ادامه بده! اینجا انگار ازش جداشدی یا یارو فوت شده. ذهن شاعرا بیکران نداره کرانه داره.بعدشم که انتظارمیکشی.
    انتظار این که بیاد ادامه بده یا زنده بشه ؟

  • ☆Zohre

    ببخشید خودمم اشتباه تایپی دارم‌ بالا: سبک شعر سرودن نه شعرخوانی

  • محمد خوش بین

    ببخشید خودمم اشتباه تایپی دارم‌ بالا: سبک شعر سرودن نه شعرخوانی

    خواهش میکنم ممنونم از نقد به جا و آموزنده شما
    فقط به عنوان یک دلنوشته بود که مقصود اصلی خداست

  • محمد خوش بین

    ببخشید خودمم اشتباه تایپی دارم‌ بالا: سبک شعر سرودن نه شعرخوانی

    تا بیکران در ذهنم تو را زنده می‌دارم
    تویی که به زندگیم رنگ و بو می‌بخشی
    و من همیشه در انتظار توام
    تو همیشه در خیالم همراهم هستی
    هر لحظه با تو زندگی می‌کنم
    من به تو وابسته‌ام و تو هم به من
    پس ادامه بده، تا به همیشه من و تو
    با هم باشیم

    اینجاست که تو هستی، ای خدای بزرگ
    تو که در قلب من جاگیر می‌شوی
    من از حضور تو استقامت می‌یابم
    با تو هستم و به تو وابسته‌ام
    پس ادامه بده، تا همیشه من و تو
    با هم باشیم

  • محمد خوش بین

    سبک شعرخوانی متوجه نمیشم داداش . ناراحت نشیا اما نه شعرنو هست نه شعر سپیده نه سنتیه نه از کلمه ها بجا استفاده میکنی .
    اون بالا پس ادامه بده که نوشتی اونجا بیشتر شبیه تهدیدمیمونه مثلا انگارداری بهش میگی ادامه بده ببینیم بالاخره کی میبره .
    من کارم نقدشعر و داستانه حالا اگه رک میگم حمل بر بی ادبی نشه یا بالاتر درخیالم همراهم هستی . دوتاش یجا نمیگنجه یکیش کفیه بنظر.
    تابیکران در ذهنم تو رازنده میدارم: این شعر برای یه آدمی سروده شده که پایین تربهش میگی پس ادامه بده! اینجا انگار ازش جداشدی یا یارو فوت شده. ذهن شاعرا بیکران نداره کرانه داره.بعدشم که انتظارمیکشی.
    انتظار این که بیاد ادامه بده یا زنده بشه ؟


    حق با شماست زیاد دقت نکردم فقط نوشتم

بازنشر