محمد خوش بین

شبگرد عاشق

عاشق شبگرد

دلتنگ شدم وقتی گفتی ز تو مهجورم
رفتی و به دنبالت ، می آیم و مجبورم

من بی تو شدم مجنون یک عاشقم و شبگرد
دنبال تو می گفتم... با گریه نرو برگرد

جمعی همه از خواب و با یاد تو من مستم
من هر چه که هستم بازم عاشق تو هستم

باز از سر شب تا صبح با ذکر تو بیدارم
این چهره زردم بین از عشق تو بیمارم

ای عشق بگو امشب از من تو چه می خواهی
حکم آن چه تو می دانی فرمان به چه می خوانی

محمد خوش بین

فدای تو
آن دسته گلی که برای تو می خزد
و از غم رفتن تو به بیابان خشک می افتد
ببینمت!
تو کجایی که صدای خنده ات
تمام نداهای دلم را می شکافد

خوش بین

شبگرد عاشق

دلتنگ شدم وقتی گفتی ز تو مهجورم
رفتی و به دنبالت، می آیم و مجبورم

من بی تو شدم مجنون یک عاشقم و شبگرد
دنبال تو می گفتم... با گریه نرو برگرد

جمعی همه از خواب و با یاد تو من مستم
من هر چه که هستم بازم عاشق تو هستم

باز از سر شب تا صبح با ذکر تو بیدارم
این چهره زردم بین از عشق تو بیمارم

ای عشق بگو امشب از من تو چه می خواهی
حکم آن چه تو می دانی فرمان به چه می خوانی

خوش بین

رفت یار و به او..... دل نگران هست هنوز
دل پر از ابر شده چون باران هست هنوز

تو که هر لحظه با خاطره زنده می شوی
بغض تو در گلویم....... پنهان هست هنوز

ماه شب تو که هر شب به من آراسته ای
نکند یار و نگو دل نگران خواسته ای

تو دگر بار نشو ماه تماشایی من
ای که هر راه مرا سوی خودت بسته ای

رضا شیری
محمد خوش بین

با قلمی نیمه بیدار
و با سکوتی پر از احساس
تو را می نویسم
تو که بی پناهانه در آغوش من
نوری شفاف بودی
که تاریکی ها را پراکند
و داد زندگی به جهان
تو که خوابم را از روی چشمانم می خوانی
و در نگاهت تمام درد ها آرام می شوند
امشب نیز ، در بغضی خوشبین
تو را می نویسم

با قلمی نیمه بیدار
و با سکوتی پر از احساس
تو را می نویسم
تو که بی پناهانه در آغوش من
نوری شفاف بودی
که تاریکی ها را پراکند
و داد زندگی به جهان
تو که خوابم را از روی چشمانم می خوانی
و در نگاهت تمام درد ها آرام می شوند
امشب نیز ، در بغضی خوشبین
تو را می نویسم

محمد خوش بین

لیلی نروی زود فراموش کنی
دل ببری با غم هم آغوش کنی

محمد خوش بین

برایم میشوی همسر تو دختر؟
ندیدم من کسی را از تو بهتر

تو از هر خوشگلی صد کوچه پیشی
کنارم می شود باشی تو دلبر ؟

محمد خوش بین

در سفر عشق تنی بی سرم
در ره تو آن سر بی پیکرم

آتش عشقت به تنم می زند
سوختم از عشق تو خاکسترم

محمد خوش بین

سکوت شب
و در سکوت شب
با دیدن تصویر تو
در این قاب عشق
گریه می کنم و خنده میزنم
آرزوهای بی پایانمان
همه در این عکس جا شده است
و من هر شب
با یاد تو
در این تنهایی بی پایان
به خواب میروم و با تو
در آغوش همیشگیمان به روز می شوم

محمد خوش بین

خود را به تو بسپارم ای دل تو چه می خواهی
عقلم شده بی حاصل هر آن چه تو میدانی

من هر چه که می کارم بی تو همه بی حاصل
حکم آن چه تو میدانی فرمان به که میخوانی

محمد خوش بین

از این بعد به فکر حال من باش
مراقب چشم های مال من باش

و چرا من تو را دوست دارم؟
در انگیزه این سوال من باش

خوش بین

من مست و تو بی خانه
دور از من و دیوانه

ما کی رسیم لانه
کو خانه و کاشانه

من عاشق و آواره
هر شب در میخانه

دنبال تو میگردم
می سوزم از این دردم

تو هر چه که هستی باش
در زندان قلبم کاش

دل فقط تو می خواهد
آواز از تو می خواند
#محمد_خوش_بین

گفته بودی که: «چرا محو تماشای منی؟

گفته بودی که: «چرا محو تماشای منی؟

و آنچنان مات، که یک دم مژه بر هم نزنی»

ـ مژه برهم نزنم تا که ز دستم نرود

ناز چشم تو به‌قدر مژه بر هم زدنی!

فریدون مشیری
خوانش خوش بین

ای بی تو دل تنگم شبگرد خیابان ها
چشمان پر از اشکم در یورش باران ها

دل در پی تو هر شب شبگرد خیابان هاست
دیوانه و مجنون وار درگیر بیابان هاست

از عطر تو هر شب او باغ از گل میسازد
از شعر تو با آواز یک بل بل می سازد

بل بل تو بخوان امشب از قلب پر از دردم
دنبال تو می چرخم دلگیرم و میگردم

از من تو بخواه ای گل من را تو همانم کن
هر شرط که داری تو با آن امتحانم کن

باز از سر شب تا صبح با یاد تو همراهم
من بی تو نمی مانم عشق از تو می خواهم

می سوزم و می بازم با یاد تو می سازم
با قصه تلخ از عشق بازم به تو می نازم

شاعر خوش بین
خوانش استاد کاشیلو