biiiii

🔸یَرَه گَه کارِ مو و تو دِرَه بالا می گیرِه
ذره ذِره دِرَه عشقت تو دِلُم جا می گیرِه

چطور ادعا میکنی منو میشناسی درحالی که هنوز نمیدونی وقتی به جای شبت‌بخیر، میگم شب‌بخیر یعنی باهات قهرم، وقتی آخر حرفام نقطه میذارم یعنی یه چیزیم هست، وقتی ازم می‌پرسی خوبی و من با چند دقیقه تاخیر برات مینویسم خوبم یعنی اوضاع خیلی بی‌ریخته. تو فکر میکنی منو میشناسی درحالی که هنوز نمیدونی وقتی ساکتم و با همه حرفات موافقت میکنم یعنی دیگه به تهش رسیدم، وقتی برات مینویسم فلان آهنگه خیلی قشنگه یعنی دلم میخواد توام اونو گوش کنی، وقتی میگم دیگه از آدما متنفرم و از همه خسته‌ام یعنی دلم میخواد فقطِ فقط با تو باشم، وقتی ازم می‌پرسی الان چی حالتو خوب میکنه و من میگم هیچی یعنی منتظرم برام یه کاری کنی، وقتی قلبمو میشکنی و میگی یعنی ازم دلخور که نیستی و من بهت میگم نه بابا، اتفاقیه که افتاده یعنی بدون اینکه خودت متوجه بشی واسه همیشه برام مُردی.

‌

با جرعه‌ای،
ز بوی تو از خویش می‌روم
آه ای شرابِ ڪهنه،
که در ساغری هنوز

#حسین_منزوی 💌

‌

چه خوش خیال است
فاصله را می گویم
به خیالش تو را از من دور کرده
نمی داند جای تو امن است
اینجا در میان دل من

در یک جهان پر از میلیاردها نفر
تو تنها کسی هستی
که بهش نیاز دارم

غیر ممکنه که بتونی عشق منو اندازه بگیری، توضیح بدی، بشمری یا به تصویر بکشی
فقط می تونی حسش کنی.
دوستت دارم

دوست داشتن تو
چنان حسی به من میدهد که
غذا به گرسنه
شعر به شاعر
و آب به کویر

زمانی که به آسمون شب با هزاران ستاره نگاه می کنم، چشمای تو رو یادم می یاد، بخاطر اینکه اون ها مثل ستاره ها می درخشن
وقتی که به خورشید نگاه می کنم، یاد تو می افتم، چون تو روشنایی بخش زندگی من هستی

مدام اون آدمی ام که داره میگه نه...
نه زندگی جان ،
زندگیِ عزیز ؛
اِی تویی که همه چیز در کالبدِ پرشکوهِت جریان داره ؛
تو مهربون تر از این حرفایی...
خیلی قشنگ تری...
پر از لحظه هایِ شگفت انگیزی...
منو میخندونی گهگداری...
تویِ اون قلبِ مهربونت ، دارم نَفَسامو مثلِ دنیایی از پروانه های رنگارنگ رها میکنم...
فقط یه کوچولو عصبانی شدی اما نمیدونم چرا...
شاید اگه بدونم ،
شاید اگه باهام حرف بزنی بتونم کمکت کنم...
اما خب مثِ خودمی دیگه لجباز و یه‌دنده.‌‌..
کمر بستی تا منو تسلیمِ نامهربونیات کنی...
چرا اونوقت؟!
چرا حقیقتی که فکر میکردم قراره مثلِ نسیمِ خنکی لابه‌لایِ موهام بپیچه و صورتمو نوازش کنه ،
حالا طوفانی شده که داره همه چیو ویرون میکنه...
و من تویِ این صحنه ی پر از گرد و غبار ،
که چشمَم چیزیو نمیبینه ،
و دَستم دستی رو لمس نمیکنه ،
و گوشَم دو کلام حرفِ حساب نمیشنوه ،
درست زمانی که باید خودمو از این مهلکه نجات بدم ،
خُشکم زده...
مبهوتِ اینم که چرا دنیا باید اینی باشه که هست؟!
چرا؟!

#گاه_نوشت

سوار بر شادی های کوچک پیش‌برو
اما قلبت را برای سخت ترین اندوه ها
آماده کن

هر چیزی که
به تو ربطی داشته باشد
دوست داشتنی‌ست
از دلتنگی‌ام بگیر
تا جای خالی‌ات..

شیطنت کن
لحظه ای از پشت
چشمم را بگیر…
بشنوی تا اولین اسمی که
خواهم گفت کیست…!

خیلى زیباست
کسى رو پیدا کنى که
باعث بشه مشکلاتت
رو فراموش کنى