هميشه اين جمله را با خودت تكرار كن:
---> من مستحق آرامشم <---
در هر تپش قلبم حضور معبودیست که
بی منت برایم خدایی می کند….
بی منت می بخشد…
و بی منت عطا می کند…
ای همه هستی…
ای همه شکوه…
ای همه آرامش….
امواج متلاطم درونم را ساحلی نیست جز یادت….
و غوغای روح بی پناهم را پناهی نیست جز حضورت…
وجودم را با ذکر نامت آذین می بندم
و جانم را با یادت متبرک می کنم
و عاشقانه تمنایت می کنم….
.
مطمئن بودم که اگر کسی فقط و فقط
در لحظات حال زندگی کند
و با علاقمندی کامل به هر گُلی
که سر راهش است نگاه کند
و هر درخششی را
که بر روی هر لحظهی گذرا
میرقصد گرامی دارد
آنوقت است که زندگی
در برابرش خلع سلاح میشود.
آنچه در نظر انسان تله بهنظر میرسد. درواقع فقط حقه ی ذهن است. نورا برای شاد بودن به تاکستان یا غروب آفتاب کالیفرنیا نیاز نداشت. حتی خانهای بزرگ و خانوادهای فوقالعاده هم لازم نداشت. فقط نیاز داشت که بداند پتانسیل رسیدن به خیلی چیزها را دارد و چقدر هم که پتانسیل داشت. نمیدانست چرا قبلا متوجه اش نشده بود.