دوست داشته شدن خوب است، اما قشنگ‌تر آن است که کسی باشد که بلدت باشد. دلیل غمت را، عمق خنده‌ات را، راه شاد کردنت را، و حتی گاه اذیت کردنت را. آدم بی‌بلد سرگردان است. می‌خندد، اما لذت نمی‌برد. آدم بی‌بلد می‌گرید، اما خالی نمی‌شود …