Boghzsard

بی تابانه در انتظار توام
غریقی خاموش
در کولاک زمستان
فانوس های دور سوسو می‌زنند
بی آنکه مرا ببينند
آوازهای دور به گوش می‌رسند
بی آنکه مرا بشنوند
من نه غزالی زخم خورده ام
نه ماهی تنگی گم کرده راه
نهنگی طوفان زده ام
که ساحل بر من تنگ است .
آن جا که تو خفته یی
شنزاری داغ
که قلب من است

ابرها را،
باد ها را،
کتاب ها را دوست بدار

دردِ شاخه‌ی خشکیده را دریاب
و دردِ ستاره‌ای را که خاموش می‌شود.
و درد جانوری مجروح را

اما بیش از همه
درد انسان‌ها را دریاب

بگذار طبیعتِ غنی شادمانت کند
بگذار نور و تاریکی شادی‌ات بخشند
بگذار چهار فصل به وجدت آورند

اما بیش از همه
بگذار انسان‌ها شادمانت کنند.

وقتی که تو نیستی
دنیا چیزی کم دارد
مثل کم داشتنِ یک وزیدن، یک واژه، یک ماه!
من فکر می کنم در غیاب تو
همه ی خانه های جهان خالیست
همه ی پنجره ها بسته است
وقتی که تو نیستی
من هم
تنهاترین اتفاق بی دلیل زمین ام!
واقعا
وقتی که تو نیستی
من نمی دانم برای گم و گور شدن
به کدام جانب جهان بگریزم !

زندگي ،
زني ست كه هنوز
تمام روزهاي تنهايي اش را
مقابل آينه، بي وقفه مى رقصد...

توهر جای جهان باشی برات
از دور میمیرم ...!

پروانه را شکایتی از جور شمع نیست
عمری است در هوای تو می‌سوزم و خوشم

- شهریار
لینک

تعریف زیبای تعهد از نظر نزار قبانی؛
محبوب من
تا تو عشق منی،
خدا در آسمان است

بی‌رخت جانا، دلم غمگین مکن
رخ مگردان از منِ مسکین، مکن

خود ز عشقت سینه‌ام خون کرده‌ای
از فراقت دیده‌ام خونین مکن

بر منِ مسکین ستم تا کی کنی؟
خستگی و عجزِ من می‌بین، مکن

چند نالم از جفا و جور تو؟!
بس کن و بر من جفا چندین مکن

هرچه می‌خواهی بکن، بر من رواست
بی‌نصیبم زان لبِ شـیرین مکن

بر منِ خســته، که رنجور توام
گر نمی‌گویی دعا، نفرین مکن!

در همه عالم مرا دین و دلی‌ست
دل فدای توست، قصدِ دین مکن

خواه با من لطف کن، خواهی جفا
من نیارم گفت: کان کن، این مکن

با عراقی گر عتابی می‌کنی،
از طریقِ مِهر کن، وز کین مکن

‌
از تو، چنان رنجی به من رسیده که هرگز
انتظارش را از هیچ جنبنده‌ای نداشتم.
حتی امروز، فکرت در ذهنم با رنج آمیخته است.

اما با تمام این مرارت‌ها، صورتت برای من هنوز خوشبختی‌ست، خود زندگی‌ست.