Grader

هر چقدر هم که گذشته‌تان
آلوده بوده باشد،
آینده‌تان هنوز حتی یک لکه هم ندارد.
زندگی هر روزتان را با تکه شکسته های
دیروزتان شروع نکنید!
به عقب نگاه نکنید
مگر اینکه چشم‌اندازی زیبا باشد.
هر روز یک شروع تازه است.
هر صبح که از خواب بیدار می‌شویم،
اولین روز از باقی عمرمان است.

دخترایی که تو رابطن:
ممنون پسردایی
مرسی پسرخاله
ممنونم ازتون پسرِ رویا خانوم دوستِ مامانم
تشکر میکنم علی آقا شاگرد قهوه فروشی سر چهارراه حکیم نظامی

‏بچه پاشو برو اون شکست عشقی رو از تو کمد بردار بیار بخوریم آقا چاووشی موزیک در خور پاییز داده

سیگاری نشید.
زندگی اِجازه ترک کردنش رو نمی‌ده.

ته ذهن خیلی از ما اینه که زندگی یه جایی تو آینده‌ست. بعداً شروع می‌شه. بعد مهاجرت، بعد رسیدن به پارتنر ایده‌آل، بعد پولدار شدن یا بعد رسیدن به هرچیزی که اسمشو موفقیت می‌ذاریم. خبر این که زندگی همینه. همین لحظه‌ای که داری اینو می‌ خونی. اینجا، قبل این که ذهنت بره تو گذشته و آینده.

واقعا حرف مردم ته نداره!
میگه ‏مهاجرت نکنید غربته، پزشکی نخونید زحمت زیاد داره، برنامه‌نویس نشید هوش‌مصنوعی جاتون رو می‌گیره. دیزاینر نشید اشباع شده، عاشق نشید چون عشق وجود نداره، درس نخونید دیگه درس بدرد نمیخوره، کار نکنید نمیتونید خونه و ماشین بخرید، زحمت نکشید چون بقیه بدون زحمت میرسن، آره احمق آره. پس فقط شیره و تریاک خوبه.

به عنوان یه آدم شوخ، اینو پذیرفتم که اگر با کسی شوخی کردم و ناراحت شد، در هر شرایطی حق با اونه. اما و اگر نداره برام. آدم شوخه منم، کسی که داره ریسک می‌کنه منم، کسی که ممکنه شوخی بدی بکنه منم، کسی که ممکنه از حد خارج شه منم، حد رو هم من تعیین نمی‌کنم، مشخصا اون تعیین می‌ کنه.

هادی چوپان:
به حدی بر تن خسته‌ام درد دارم که روی برای عذرخواهی از مردمم و وطنم ‌ونام کهن وطنم ندارم.
ببخشیدکه نماینده‌ای نبودم که قدرت مقابله با همه چیز را داشته باشم.

+آقا گاهی میگم هادی چوپان تو یه لول دیگه اس بین ورزشکارهای ما...
جایی که اغلب ورزشکارانش بعد از باخت حقارت بار هم طلبکارند یا برای یک مدال برنز هم چیزهایی فراتر از حقشان میخواهند با تمام حمایت و جوایزها و...
هادی چوپان به تنهایی زحمت میکشه به تنهایی هزینه میکنه
در بالاترین رده ها قرار میگیره و باز خودش رو بدهکار مردم میدونه نه طلبکار...

دمت گرم اسطوره

‏شما هر چقدر پاچه پاره تر و سلیطه ترباشی همه عالم و آدم حواسشون هس که همچیز بر وفق مراد تون باشه و کسی نارحتتون نکنه!!
اما اگر کمی محتاط باشی و سعی کنی شرایط بقیه رو درک کنی و ناراحتیتو کمتر بروز بدی
کمتر بهت توجه میشه و راحت تر نادیده گرفته میشی
و این چقدر ناراحت کننده هست...

‏من از این ناراحت نیستم که پارتنر ندارم یا همچین چیزی، ازین ناراحتم که دچار بی حسی عاطفی شدم، نهایت یکی دو روز راجب کسی هیجان داشته باشم بعد یهو میبینم نه واقعا کشش و حوصله ندارم. انگار همون اول که داری اشنا میشی برات اسپویل میشه که قرار نیست جالب باشه و داری خودت رو مسخره میکنی.

تمام آدمهایی رو که میبینید سالهاست کنار هم موندن؛
در طول رابطشون، مدت زیادی با هم سازش کردن، اشتباهاتی رو بخشیدن که بخشیدنشون کار آسونی نبوده و دقیقا جایی متعهد موندن که وسوسه بر انگیزترین انتخاب ها جلوشون بوده..
فقط ویترین روابط رو نبینید!
رابطه ی موندگار نیاز به گذشت، سازش و تعهد قوی داره!

در بزرگسالی به‌شکلی ناهشیار میل به همان تجربهٔ عشقِ گذشته داریم ‏و غم‌انگیز آنجاست که وقتی عشق را با درد تجربه کرده باشیم، حال به ‌ درد کشیدن ⁩ اعتیاد داریم

من فقط فکر میکردم اگر به کسی بدی نکنم کسی هم به من بدی نمیکنه.
همین.

‏به نظرم یکی از غمگین‌ترین قسمت‌های والد آزارگر داشتن اینه که وقتی بالغ میشی و زورت بهشون میرسه و میتونی محکومشون کنی دیگه اون والد وجود نداره‌ یه والد مسن و مهربون رو میبینی که جنگیدن باهاش برا جفتتون فایده‌ای نداره.

شما هم متوجه شدید کیفیت لباس‌ها به شدت افت کرده؟ متریال‌ها همه پلاستیک، دوخت و الگوهای اشتباه، سایزبندی‌های عجیب و غریب ، درزهای لباس‌ها قبل خرید و روی جالباسی‌های مغازه در حال باز شدنه و...
هر لباس جدیدی هم میخری بعداز دو بار شستن رسما غیر قابل استفاده میشه.
قیمت هم که نگم براتون...