آخر هفته که میرسه،
یه جور خاصی دلم میخواد همه چیز رو فراموش کنم.
نه گذشتهای باشه، نه آیندهای که بخواد نگرانم کنه.
فقط من باشم و یه فنجون قهوه یا چای،
موزیکی که خاطره نمیسازه،
فقط آرومم میکنه...
یه گوشهی خلوت،
یه دلِ بیهیاهو،
و آسمونی که انگار یه جور دیگه آبیه.
آخر هفتهست،
وقتشه خودتو پس بگیری
از تمام روزایی که بیخود خودتو فراموش کردی...🖤
همه میپرسند چرا بیــــــــــــــقرارم؟
در جواب میگویم:
بیـــــــــــقرارم برای آنکه دلم بهانهات را میگیرد،
بیــــــــــــقرارم چون هر لحظهام پر از یاد توست،
بیــــــــــــــقرارم چون بیتو بودن،
سختترین امتحان دل است...🖤
حباب یعنی رؤیایی که میدونی واقعی نیست،
ولی بازم دلت میخواد توش زندگی کنی...
میرقصه توی نور،
میدرخشه مثل خوشبختی از دور،
ولی همین که نزدیکش بشی،
ترک میخوره، میپاشه، محو میشه...
و دردش همینه
که با همهی ناپایداری،
باز قشنگه...
باز میخندی وقتی بالا میره،
باز میدوی سمتش،
انگار نمیدونی قراره
باز هم بشکنه...
حبابها عمر کوتاهی دارن،
ولی یادشون،
تا مدتها توی دل آدم میمونه.... 🖤
سنجاق شدم به دلی که حالا خاموشه،
اما تپشهایش هنوز توی رگهای خاطره جاریه.
هر روز که میگذره، فاصله بیشتر میشه،
اما من هنوز در بند همان خاطرهام.... 🖤
امروز...
کسی از کنارم گذشت،
و بوی عطر تو را میداد.
نفسم بند آمد،
چند ثانیه چشمانم را بستم،
انگار زمان برای همان لحظه ایستاده بود...
نه به خاطر او،
به خاطر تـــــــــــــــــــــــــــــو...
که سالهاست نرفتهای،
و هنوز بوی بودنت،
میان آدمها گم نمیشود...🖤
وقتی نیستی...
هیچچیز جاش رو پر نمیکنه.
نه صدای موزیک،
نه حرف آدمها،
نه حتی خندههام.
وقتی نیستی،
زمان میگذره،
ولی زندگی نمیکنه.
دلم یه سکوتی داره
که فقط با اسم تو میشکنه….. 🖤
زنــــــــــــــــــــــــــــــــدگـــــــــــــــــــــــــــی...
زندگی همیشه همانی نیست که فکرش را میکردیم.
گاهی در مسیرش گم میشویم،
گاهی با یک لبخند ساده، دوباره خودمان را پیدا میکنیم.
زندگی، مجموعهای از لحظههای کوتاه است؛
نه آنقدر بلند که فرصت تکرار داشته باشی،
نه آنقدر قابل پیشبینی که از قبل بدانی فردا چه میشود.
زندگی یعنی گریههایی که هیچکس نمیبیند،
و لبخندهایی که به عشقِ بودن مینشینند.
یعنی آدمهایی که میآیند، میمانند، یا فقط رد میشوند…
و تو باید یاد بگیری از هرکدام، چیزی یاد بگیری.
زندگی یعنی ساختن،
یعنی شکستن و باز بلند شدن،
یعنی ادامه دادن،
حتی وقتی دلت هیچ رمقی برای قدم بعدی ندارد.
و شاید…
زندگی، فقط همین باشد:
دویدن دنبال رویاهایی که هنوز به آنها نرسیدهای،
اما هر روز برای رسیدنشان، زنده ایی....... 🖤
سلام گل مریم...
بازم اومدم سراغت،
همیشه وقتایی که دلم یهجور عجیبی میگیره...
تو فرق داری با بقیهی گلا،
یه بوی خاصی داری…
یه عطری که فقط باهاش آروم میگیرم.
نمیدونم چرا،
ولی هر وقت نگاهت میکنم،
حس میکنم کسی حواسش به منه.
انگار یکی توی سکوت داره لبخند میزنه،
همینطور نرم… درست مثل بوی تو.
کاش بلد بودی جوابمو بدی…
کاش میشد یه بار فقط بگی که هنوز اینجایی،
همین نزدیکی.
گل مــــــــــریـــــــــــــمِ عزیزم…
تو فقط یه گل نیستی.
تو تکهای از دلی هستی که هیچوقت برنگشت،
ولی هنوز میتپه توی دل من...... 🖤