خزان خانوم

خودت بودن،
در جهانی که دائما تلاش می کند
از تو چیز دیگری بسازد،
بزرگترین هنر است...

#رالف_والدو_امرسون

.

بزرگترین راز دار زندگیت کیه؟
"قلبت"
بزرگترین تصمیم گیرنده زندگیت کیه؟
"مغزت"
بزرگترین همراه زندگیت کیه؟
"پاهات"
میخوام بگم "قهرمان" زندگیت خودتی فقط به خودت تکیه کن

مراقب باشیم....

"هشدار"
بعضی وقتها دل کندن سخت میشود چون به یک نفر بیشتر از آنچه که هست علاقمند میشویم
در واقع بیشتر از اینکه عاشق خود آن شخص باشیم
عاشق تصورات خودمان
و رویاها و خاطراتی که با او ساخته ایم می‌شویم
دیده‌اید گاهی یک نفر چقدر عذابتان می‌دهد
اما باز هم ترس از دست دادنش را دارید؟
یا اینکه گاهی وقتها هرطور که فکرش را می‌کنید این آدم آن آدمی نیست که شما می‌خواستید
اما باز هم نمی‌توانید از او جدا شوید ؟!
این قضیه دقیقا از دلبستگی به رویاها و خاطرات آن آدم آب میخورد وگرنه چطور ممکن است یکنفر دلیل حال بد ما باشد آن وقت برای از دست ندادنش جان بکنیم ؟!
ما خود خالق تصورتمان از آدمها هستیم و همین ویژگی گاهی باعث میشود که کسی را بیشتر را از آنچه هست تصور کنیم و بیشتر از آنچه ارزشش را دارد دوست داشته باشیم ...
حواسمان به تفاوتِ تصورتمان از آدمها با خودِ واقعیشان باشد تا کلاه سر احساساتمان نرود .

کمرش خمیده میشود
تا کمر فرزندانش راست باشد
چه مرد فداکاریست پدر...
می خواهم برگردم به روزهای کودکی
آن زمان ها که؛
"پدر" تنها قهرمان بود!
عشــق، تنـــها در "آغوش مادر" خلاصه میشد!
بالاترین نــقطه ى زمین، "شــانه های پـدر" بــود!
بدتـرین دشمنانم، "خواهر و برادر" های خودم بودند!
تنــها "دردم"، زانو های زخمـی ام بودند!
تنـها چیزی که "میشکست"، اسباب بـازیهایم بـود!

ومعنای "خداحافـظ"، تا فردا بود!!

به نظرم متن قشنگی بود گفتم با دوستان به اشتراک بذارم :
بهترین متن خداحافظی از کسایی که هنوز دوسشون داریمم سپهر خدا بنده نوشته:

“شاید همه چیز ایده آل نبود اما من همیشه دلم به بودنت خوش بود!

شاید شرایط طبق میلمون پیش نمی رفت ولی بودنت برام قوت قلب بود!

شاید ما شبیه هم فکر نمی کردیم ولی من به بودنمون کنار هم امید داشتم!

شاید اونقدر که من تورو دوستت داشتم تو منو دوست نداشتی ولی من به اندازه ی جفتمون دوستت داشتم و همه جا توی هر شرایط کنارت بودم!

شاید مسیرمون یکی نبود ولی ازت ممنونم که بخشی از داستان من بودی، اثر انگشتت از رو قلبم پاک نمی شه و همیشه برام دوست داشتنی می‌مونی.”

زندگی ازمرگ پرسید چرا آدم ها عاشق من هستند اما ازتومتنفرند؟ مرگ پاسخ داد برای اینکه تویک دروغ زیبایی ومن حقیقت تلخ.

در مورد عشق، یه تعریف جالبی خوندم؛ "حزنٌ واحدٌ یحمله قلبان"
یعنی یک اندوه ، که دو قلب بر دوش می‌کشند.
احتمالا واسه همین هم هست که عشق یک‌طرفه انقدر بار سنگینیه. یا به قول ارنستو ساباتو،
"چه‌چیز غم‌انگیزتر از آن، که کسی که دوستش‌داری، هیچ‌تلاشی برای نگه‌داشتنت نمی‌کند."

پدربزرگم حرف قشنگی میزد
میگفت:وقتی با یکی وارد رابطه شدی هرچقدرم باهاش مشکل داشتی، یادت باشه هیچوقت جلوی دیگران بهش بی احترامی نکنی؛
اون بی احترام بشه، تو بی ارزش میشی!: )

کارما همینه:
گر شکستی کسی، بِشکنی از دیگری..

با من حرف بزن پیش از آنکه میان من و تو چاره ای نمانده باشد
نگذار اینجا چیزی گنگ باقی بماند
تو چمدانت را دست گرفته باشی و من هی مدام تند تند، پشت هم، آه بکشم
با من حرف بزن دنیای پر از ابهام شاعرانه فقط به درد کتاب ها می خورد
با من حرف بزن بی پرده عریان! نگذار دست های من در را باز کنند و چمدان تو روی زمختی خیابان کشیده شود...

هومن داوودی

ای فلک گر من را نمیزادی اجاقت کور بود
منکه خود راضی ب این خلقت نبودم زور بود
ماکه باشیم یا نباشیم💔
چرخ گردون لنگ‌نیست
ما بمیریم یا نمیرم ک کسی دلتنگ‌نیست💔

و این هم یک پیام برای دوستان:

هیچوقت زندگی خصوصیت رو
عمومی نکن ؛ چون برای دیگران سرگرمی درست میکنی .