تک درختم، روئیده در کویر، خسته، اما ایستاده در برابر باد. همنشین ماسه‌های داغ، همسایه‌ی ستاره‌های شب، و همدم با سکوت. برگ‌هایم گرچه به یغما رفته‌اند در پاییز، اما در یاد توست، ریشه‌ام. روزی دوباره سبز خواهم شد. من به آفتاب مهربان دست‌هایت، ایمان دارم ...