‏شاید یک روز بفهمیم اصلی‌ترین قربانیان مهاجرت ، برادرها و خواهرهای جامانده‌اند که مجبورند حفره‌ی بزرگ باقی‌مانده را برای پدر و مادر پر کنند و حضورشان همیشه در سایه‌ی آن غیبت کم‌رنگ به نظر می‌آید.
شاید آن‌ها کوچکتر از دره‌ای هستند که آن وسط دهان باز می‌کند.