فکر نکن که رفتی و دیگه کنارم نیستی. فکر نکن دیگه دلتنگ نمیشم.
فکر نکن از احساساتم نسبت بهت، حتی ذره‌ای کم شده.
فکر نکن قول‌هایی که بهت داده بودم رو یه شبه با رفتنت فراموش کردم.
فکر نکن حالا چون دوری، بهت فکر نمیکنم.
فکر نکن دیگه چون باهات درد دل نمیکنم، دلم پر میشه و غمگین میشم بخاطر این مسئله.
فکر نکن من توی دوست داشنت کم میارم و جا میزنم.
هیچوقت فکر نکن من قول و قرار‌هایی که باهم داشتیم رو فراموش میکنم.
من اصلا تورو هم فراموش نمیکنم؛ تو اصلا نرفتی که بخوام فراموشت کنم.
تو هستی، همیشه وهمه جا با منی. من باهات حرف میزنم، باهات میخندم، سرمو روی شونه‌هات میذارم و به خواب میرم؛ بدونِ اینکه خودت حتی کوچکترین چیزی بفهمی.
تو با اینکه ازم دور شدی، اما حالا حتی بیشتر از وقتی که بودی، با من هستی. ولی دیگه برگشتنِ این تو یِ الان رو هم نمیخوام.
یعنی اصلا بر نگرد.
من تورو یه بار شناختم که کلی تصورات خوب ازت داشتم و دارم؛ و تا آخر هم با همین تصوراتِ خوبی که ازت دارم، برام عزیز و دوست داشتنی می‌مونی.
تو در خیالم موندگار شدی، بی‌ اینکه خودت پیشم باشی.
پس این خیال رو بر هم نزن 🙂