بر خاطــر آزاده غــــباری ز کســـم نیست
سرو چمنم شکوه ای از خار و خسم نیست
از کــوی تو بی ناله و فــریاد گذشتم
جون قافله عمر نوای جرسم نیست
افســـــرده تـرم از نفــــس باد خـــــزانی
کان توگل خندان نفسى همنفسم نیست
صیــاد زپیش آید و گـــرگ اجــل از پی
آن صید ضعیفم که ره پیش و پسم نیست
بی حاصل و خواری من بین که درین باغ
چون خـــار بدامــــان گلی دسترسم نیست
از تنـــگدلـــــی پاس دل تنــــگ نـــدار
چندان کشم اندوه که اندوه کشم نیست
امشب «رهی» از میکده بیرون ننــهم پای
آزرده در دم دو ســـه پیمــــانه بســـم نیست
رهی معیری

بازنشر