خوشحالم و قدردان ؛
برای تمام اتفاقات و آدم های خوبِ زندگی ام ، برای همین نفسِ آرامی که می کشم ،
برای نور ، برای برگ ، برای آفتاب ...
خوشحالم که فرصت زیستن ، تکاپو و آموختن دارم ؛ زیستن برای آرامش ،
تکاپو برای بهتر شدن و آموختنِ مسیرها و چیزهای تازه ...
خوشحالم که هستم ، نفس می کشم ، خورشید را می بینم و احساساتِ
سبزِ برگ را در آغوش می گیرم .
تو خوشبخت ترینی ؛ وقتی که دقت و جسارتِ حضور داشته باشی ،
که با حرکتِ آرامِ ابرها ، به وجد بیایی و مشتاق باشی برای تماشای
عبور شاپرک ها و درخشش شب تاب ها ، برای فرار از انهدام سایه ها ...
و نوازشِ دستانِ افسونگر آفتاب ...
بودن در این گذار ؛ غنیمت است ، حضور ؛ لذت بخش ...
و جهان ؛ با تمام جزئیات ، زیبا ...
نرگس_صرافیان_طوفان‌