درک اینکه الان از این کاری که داریم می‌کنیم چی می‌خوایم، من رو همیشه یه قدم جلو انداخته. معیارهای مزخرف رو حذف کرده، مشکلات ساختگی رو رفع کرده و رنج‌های بیهوده رو آسون کرده. از خودم می‌پرسم چرا دارم یه کاری رو می‌کنم؟ هدف ازش چیه؟ و بعد مثل نقطه رفرنس نگهش می‌دارم و هراتفاقی رو باهاش تطبیق می‌دم. اگر هراتفاق و مفهومی باهاش تطبیق پیدا نکرد، می‌ذارمش کنار. آسوده شدم.