دُژَم-

فهمیدم بسیاری از حرف‌ها را دیگر هرگز با کسی به نجوا نخواهم‌گفت. فهمیدم بسیاری چیزها را دیگر تجربه نخواهم‌کرد. و فهمیدم دنیا دیگر هرگز مثل قبل نخواهدشد. و تمام این‌ها را پذیرفتم، گرچه درد دارد.
انسان بهتر است به درد عادت کند تا این‌که به امیدی واهی بیاویزد.

این روزا بعد از دیدن آدمای زیاد و دید و بازدید عید یاد این تیکه از حرف فروغ فرخزاد که میگه:
"نمی دانم چرا تحمل جمعیت را ندارم.
چرا تحمل زندگی فامیلی را ندارم.
من آنقدر به تنهایی خودم عادت کرده ام که در هر حالت دیگری خودم را بلافاصله تحت فشار حس می کنم. تا دور هستم دلم می خواهد نزدیک بشوم و نزدیک که می شوم می بینم اصلا استعدادش را ندارم..."