بالاترازباغ گردو یک راه فرعی بی عابر هست که جزیره موردعلاقه‌ام شده.راه متروکی که انگار کسی بلدش نیست،در انتهای راه به یک آبگیر کوچک می‌رسی و یک درخت تناور خشک.روی درخت پر است از لانه های پرنده خالی.
می روم آنجا می‌نشینم و کمی کتاب می‌خوانم و بعد مست موزیک می‌نشینم و به صدای پیرشدنم گوش میکنم،و به این فکر میکنم که اگردرخت بودم دوست داشتم همین درخت باشم،جایی دور از همه،باشکوه و تنها و صبور،بدون اعتراضی به پرنده های رفته،بدون گلایه ای از فراموش شدگی.
بعد نقاب خندیدن و خنداندن را می چسبانم روی صورتم،روزها به شهر می‌روم و درتمام خیابان ها لبخند می‌زنم،بر می‌گردم به روزهای طولانی کشدار و تا قرار بعد و ملاقات دوباره با درخت و آبگیر و قندیل درخت ساکتی می‌شوم که صدای بال پرنده‌ها را از یاد برده‌است.بی هیچ رویایی،بی هیچ کابوسی،بی هیچ تمنایی.
ساکت ساکت ساکت...
پ.ن:
اگر کسی که رنجانده ای تو را فراموش کرده باشد،رنجی را که برایش خلق کرده ای هم ازیاد برده و این خود موهبت کمی نیست.
یادم باشد هفته بعد این را به درخت بگویم.شاید به خشمی بی وقت پرنده‌ای را فراری داده باشد...
می روم آنجا می‌نشینم و کمی کتاب می‌خوانم و بعد مست موزیک می‌نشینم و به صدای پیرشدنم گوش میکنم،و به این فکر میکنم که اگردرخت بودم دوست داشتم همین درخت باشم،جایی دور از همه،باشکوه و تنها و صبور،بدون اعتراضی به پرنده های رفته،بدون گلایه ای از فراموش شدگی.
بعد نقاب خندیدن و خنداندن را می چسبانم روی صورتم،روزها به شهر می‌روم و درتمام خیابان ها لبخند می‌زنم،بر می‌گردم به روزهای طولانی کشدار و تا قرار بعد و ملاقات دوباره با درخت و آبگیر و قندیل درخت ساکتی می‌شوم که صدای بال پرنده‌ها را از یاد برده‌است.بی هیچ رویایی،بی هیچ کابوسی،بی هیچ تمنایی.
ساکت ساکت ساکت...
پ.ن:
اگر کسی که رنجانده ای تو را فراموش کرده باشد،رنجی را که برایش خلق کرده ای هم ازیاد برده و این خود موهبت کمی نیست.
یادم باشد هفته بعد این را به درخت بگویم.شاید به خشمی بی وقت پرنده‌ای را فراری داده باشد...
علیرام
ولی اونهایی که باعث رنجمون شدن رو هیچوقت نمیشه فراموش کرد
Sᵗʳᵃⁿᵍᵉʳ
به نظرم بستگی به رنجش و شخصی که باعث اون رنج شده داره
علیرام
شاید دل نازک باشیم و فکر کنیم باید ببخشیم ولی در واقع اون دردش تا همیشه هست که چرا بخشیدم
Sᵗʳᵃⁿᵍᵉʳ
نه اتفاقا ما میبخشیم که اون فرد رو همونجور که از دلمون بیرون کردیم از ذهنمون هم بیرون کنیم.بعضیا لیاقت مورد تنفر بودن رو هم ندارن
علیرام
دقیقا درست میگی. خود من هیچوقت نتونستم ببخشیم.. میدونی چرا؟ میگم اقلا یدونه عذرخواهی که میتونست بکنه.برعکس عاشقی. تو عاشقی دل میگه آره عقل میگه نه. توی جدایی قلب میگه نه ولی عقل میگه آره
Sᵗʳᵃⁿᵍᵉʳ
من کسایی رو هیچ وقت نبخشیدم که خودشون رو محق میدونستن.و فکر میکردن اگر شکستن اگر رنجوندن حق داشتن و کار اشتباهی نکردن
علیرام
دقیقا من توی همین گیر کردم که میگی و واقعا نمیتونم ببخشم
Sᵗʳᵃⁿᵍᵉʳ
بخشش در صورتی قشنگه که طرفت با تمام وجود شرمنده باشه از آزاری که رسونده وگرنه این بخشش ظلم در حق خودته
علیرام
چقدر حرف منه.. نکته ش اینجاست که هرگز نگفت من مقصرم. هرگز عذرخواهی نکرد. به نظرت لایق بخشیدنه؟
Sᵗʳᵃⁿᵍᵉʳ
نه لایق بخشش نیست...اما باید فراموش بشه
علیرام
درسته.. دقیقا همین دو جمله.. بخشیده نشده، در عین این که فراموش شده
Sᵗʳᵃⁿᵍᵉʳ
به نظرم عاقلانه ترین کاره و البته که نوازش گونه ترین کار برای دل و شخصیت خودمون
علیرام
واقعا چاره دیگه ای نیست. نه میتونی بهش آسیب بزنی نه هیچی واقعا. امیدوار هم باشی سرش بیاد که اونم وجدانت اجازه نمیده. کلا هرجور فکر میکنی واقعا نمیدونی باید چیکار کنی
Sᵗʳᵃⁿᵍᵉʳ
به نظرم فقط فراموش کردن و فاصله گرفتن
علیرام
بلع مدتهاست فاصله گرفتن اتفاق افتاده ولی درد نبخشیدنش هنوز نرفته. ممنون از هم صحبتی. اذیتت کردم 🌺
Sᵗʳᵃⁿᵍᵉʳ
اختیار دارید لذت بردم از همصحبتیتون.به نظرم ته ته دلتون نگاه کنین فراموش نکردین و توی دلتون هنوزم جایی داره.
آدم از هر کسی نمیرنجه مخصوصا که فراموش نکنه و نبخشه
علیرام
خواهش میکنم لطف داری. پیجت واقعا ی مکان خلوت برای صحبت کردن و درد و دل کردنه با افکار مشابه. امیدوارم هرکسی که بهش ظلمی شده باشه اقلا جایی واسش طوری اتفاق بیفته که جبران تمام سختی هایی باشه که کشیده
Sᵗʳᵃⁿᵍᵉʳ
خوشحالم بابت این حسی که گرفتید.امیدوارم هیچ کسی با آدم اشتباهی زندگیش روبه رو نشه.لبخند واقعی مهمون لبهاتون به جبران تموم سختی های کشیده
علیرام
ممنونم.. منم امیدوارم. کاش هیچوقت آدم اشتباهی سر راه کسی قرار نگیره.. حالا حکمتش هرچی بوده باشه. شبت بخیر. ممنون بخاطر هم صحبتی و انرژی مثبت 🌺
Sᵗʳᵃⁿᵍᵉʳ
شبتون به خیر.متقابل بوده