باید یک‌سری آدم‌ها را از دست می‌دادم، باید از یک‌سری زخم‌ها عبور می‌کردم، باید قید خیلی وابستگی‌ها و دلبستگی‌ها را می‌زدم؛ تا بتوانم اوج بگیرم و از دامنه‌ی کوه جهانم، به قسمت‌های بالاتری برسم.
باید منطقی باشی و بپذیری که آدم‌های دامنه، تو را تا همان‌جا می‌خواهند و برای آنان هیچ ارتفاع و جایگاه بلندتری تعریف نشده!
این نهایت بی‌رحمی‌ست، اما؛ گاهی برای بالا رفتن، باید آدم‌های دورت را عوض کنی...