چه بر سر عشق های امروزی ما آمده است...
چه شد که حرمت کلمه عشق را این گونه از بین بردیم..
میدانی...
عشق های امروزی همان یک هفته ابتدایش زیبا است
همان زمانی که آن قدری که باید و شاید یکدیگر را نمیشناسند...
همان یک هفته اول که آتشفشان عشقشان فوران میکند‌.‌
فکر کردن صبح تا شب به یار
رویا بافی های قشنگ
چشم گفتن های پی در پی...
تصدق های از ته دل...
اما یک هفته که میگذرد قصه عوض میشود
دیگر از آن آدم های عاشق خبری نیست
عشق تبدیل به عادت میشود
و امان از آن روزی که عشق تبدیل به عادت شود
فاتحه آن عشق را باید خواند...
از عشق های امروزی برایت بگویم که اگر رفتی به ثانیه نمیکشد جای تو را میگیرند
دیگر تمام شد آن عشق هایی که میگفتند نباشی من هم نیستم،الان نباشی پشیمان شده ای چون جای خالی ات را کسی حس نمیکند...
اصلا خیلی ها پشت درب نشسته اند تا تو بروی و بعد تو وارد آن خانه شوند
از عشق های امروزی برایت بگویم
تا کمی سختی ببینند در راه این عشق جا میزنند و کنار میکشند...
یا خودمان گند زدیم به عشق و احساس
یا اصلا این عشقی که از آن دم میزنیم نامش عشق نیست...
.