یه وقتایی از خودت شرمنده می‌کنتت که چرا اینهمه حالت بده و یه گوشه نشستی غصه‌ی اونچه که کاریش نمی‌شه کرد می‌خوری. نه با عذاب‌وجدان دادن بهت، که با دوست‌داشتنت و زمان دادن بهت.

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.