من،بنده‌ی آدمایی ام که بدون پروا احساساتشون رو می‌گن.
به آدما بگید چقدر زیبان.
اگه مهربونن،اینو بهشون بگید.
اگه با کیفیتن،بهشون بگید.
اگه اخلاقشون خوبه،اگه صبورن،اگه باهوشن،اگه خلاقن،اگه قشنگ لباس می‌پوشن،اگه آهنگای خوبی گوش می‌دن و کتابای خوبی می‌خونن...
بذارید بدونن قشنگیای وجودشون دیده می‌شه. بدونن خوب بودن به چشم می‌آد...
دریغ نکنید.نذارید ناامید شن.
باور کنید با گفتنش،بیشتر از اون،حال خودتون خوب می‌شه...
اگه قبول ندارید همین الان امتحانش کنید.
برید به یکی که تا حالا بهش نگفتید،بگید چقدر زیباست تا تاثیرش رو بفهمید.