انتظار مرا نَکُشت
ماندم تا بیایی و
بِپَرد مستی چشمان تَرم
شروع من و دنیای من
تویی تو...
فقط تویی در اقلیم جهانم
ابر من آن زمان باریدن گرفت
که تو آمدی و زیباتر از زیبا کردی
دنیای مرا...
زندگی بسیار کوتاه است،
خطر کن، پای میز قمارِ زندگی بنشین!
چه میتوانی از دست بدهی؟
ما با دستانی خالی آمدیم،
با دستانی خالی هم خواهیم رفت
چیزی برای از دست دادن وجود ندارد
فقط کمی وقت برای بازیگوشی،
برای زمزمه آوازی دل انگیز باقی است
و زمان از دست رفته است،
هر لحظه بَسی گرانبهاست!!!
جمعه ها بی قرار ترم
بی تاب ترم دلتنگ ترم
درست مانند پیش تر ها
نمی دانم شاید هم منتظر آمدن تو
با شاخه ای گل یخ هستم!
چرا که تو خوب می دانی
از روزها ، جمعه و از گلها ، یخ را
دوست میدارم.
جایی خوانده بودم،
ملاقات هایی که تقدیر
جلوی راه آدم می گذارد
بسیار محدودند.
عشق خودش خواهد آمد،
بی هیاهو، نمیتوان از آن فرار کرد.
آرام و آهسته میآید
و در گوشه ای از قلبت مینشیند.
زمانی متوجه آمدنش خواهی شد
که بدون اون نفس کشیدن دشوار میشود.
پاییز که می آید
باید دستت را بگیرم
با خود ببرم به تک تک کافه های این شهر
تا تمام عاشقانه های شیرینمان را
بِخورد قهوه های تلخ دهم !
شعر کنم تو را و بکارم
میان گلدانهای کوچک رنگی
روی نیمکتهای چوبی ...
آری جانم
دیگر کافه های این شهر
پُر میشود از رد پایت و دلگیر نیستند
میدانی
این دیوانگی عجیب با تو میچسبد
با من بمان و
سايه ی مِهر از سرم مگير
من زنده ام به مِهر تو
ای مهربان من...
یکی را دوستش داری که او دنبال غیر از توست
کجا دیدی جهانی را
به این شوریده احوالی؟
تو از خواستن بگو
من توانستن را برایت صرف میکنم...
برا رسیدن به ارزوهاتون بی تردید باشید ♥️
چقدر دلم تنگ شده
برای آنچه در او بود
و باعث میشد
من خودِ خودم باشم،
یا برای همصحبتیهای سادهمان،
یا (نه خیلی ساده) برای عشق؟
برای همهٔ اینها
و تکههایی از هر کدامشان....!
یه دیالوگ قشنگ هست که میگه :
یه دقیقه دیگه معلوم نیست
کی مُرده است کی زنده ؟!
اگه قراره یه دقیقه دیگه نباشم ...
دلم میخواد بهت گفته باشم که :
چقدر قیافتو
صداتو
لحن حرف زدنتو
خنده هاتو
خودتو
دوست دارم ♡
آدمیزاد گاهی به یک نظر هواخواه کسی می شود.
گاهی هم صد سال اگر با کسی دمخور باشد،
دلش بار نمی دهد که با او دست به یک کاسه ببرد …
تنها زمانی صبور خواهیم شد که
صبر را یک قدرت بدانیم، نه یک ضعف.
و آنچه ویرانمان میکند، روزگار نیست
بلکه حوصلهی کوچک و آرزوهای بزرگمان است...!
-رومن رولان