رویا

تو ای سمبل معرفت ! کجایی ؟ سلام

این هم رسم توست ، دوستی بی کلام

ندیدم کسی ، هیچ مانند تو

یک روز خوب ، یک روز بد … بی مرام

بی وفایی کن وفایت می کنند
با وفا باشی خیانت می کنند

مهربانی گرچه آیینه ی خوشیست
مهربان باشی رهایت می کنند

لطفا آدم امنی باشید!
برای عشق،برای رفاقت،برای زندگی آدما؛
به آدما احساس امنیت بدین..
مراقب تصوری که ازتون دارن باشید؛مراقب اعتبارتون تو قلب و ذهن آدما باشید..
بذر بدبینی رو تو دل آدما نکارید،
خوب باشید؛
خوب بودن و موندن سخته،قلب آدما مهم ترین داراییه که دارن،
پس مراقب قلب آدما باشید..
کاری نکنید که آرامش روح کسی تو این دنیا توسط شما سلب بشه..
شما میون این همه تاریکی،نور زندگی آدما باشید

سلامت کردم آنروزی که دیدم در نگاهت عشق
چه زیبا بودی و دیدم، چه زیبا در نگاهت عشق
تبسم های ریزت را ، به چشمم تیز می دیدم
تو میگفتی ز احوالت، منم محو کلامت عشق
چه زیبا بود آن ایام، چه زیبا زندگی کردیم

عقربهٔ ساعتِ شَمّاطِه دار ؛
گیج شد از گشتن و بیهودگی
فلسفهٔ زندگی و مرگ چیست؟
« کِشمَکِشِ سختی و آسودگی »‌

دیدنِ طالع به خرافاتِ پوچ ؛
رسمِ بدی بود که مرسوم شد
عیب از آن قهوه و فنجان نبود؛
فالِ من از آهِ کسی شوم شد

آمدن و رفتن ما از جهان؛
مثل گذر کردنِ باد است و رود!
مرگ اگر؛ باعثِ آسودگیست؛
میدَهمَش جان به هزاران درود

آه ؛ پس از مدتِ کوتاهِ عمر ؛
ما همه با خاک به یک سان شویم
تا که مجالیست در این زندگی ؛
کاش به واقع همه انسان شویم.

کی می رسد آن صبح
که من صدایت بزنم
تو بگویی جانا