یکی از بزرگترین نعمتهای ایرانیان داشتن شاعران بزرگی مثل سعدیه که با یه بیت هر چی توی دلته راحت به کلام تبدیل میکنند:
نظر آوردم و بردم که وجودی به تو ماند
همه اسمند و تو جسمی همه جسمند و تو جانی
یا مثلا:
میان ما و شما عهد در ازل رفته است
هزار سال براید همان نخستینی....
رابطه
ارزشِ جنگیدن رو داره
ولی
تو
نمیتونی تنها کسی باشی که میجنگه...
با پای خودش آمد
و با پای خودش رفت
یک روز به قلب من و
حالا به جهنم ...
-محسنزعفرانیه
«وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ هَادِيًا وَنَصِيرًا»
فقط از خدا بخواه و کم هم نخواه🌱
.
کشته ی غمزه ی خود را به نگاهی دریاب ،
زانکه این دلشده ات دل نگرانست تورا ،
کام ما تلخ شد از هجر و فراقت ای دوست ،
چکنم ؟ جان و دلم مهر ونشانست تورا ،
راحم_تبریزی
میر کریم سیدی
که هم جانی هم جانان