یکی از تکان دهنده ترین جمله هایی که در فرهنگ بشری گفته شده،
جمله زیر از امام علی جانم در یکی از دعاهاي نهج البلاغه است.
اللهم اجعل نفسی اول كريمة تنتزعها من كرائمی
"خدایا کاری کن که از چیزهای ارزشمند زندگی، جانم اولین چیزی باشد که از من می گیری"
یعنی نکند قبل از اینکه جانم را بگیری، شرفم،انسانيتم، عدالتم، و....گرفته شده باشد
و تبدیل به یک تفاله ای شده باشم که تو جانم را می گیری.
و این همان جمله معروف است که می گوید: ما آمده ایم تا زندگی کنیم و قیمت و ارزش پیدا کنیم؛
نه اینکه به هر قیمتی زندگی کنیم.
از خوشی های روزگار
همین بس که آدمیزاد به همه چیز عادت می کند..
به رفتن...
به ماندن...
به داشتن ِ کسی و بعد به نداشتن ش...
به بودن...
به نبودن...
به عشق،
به بی عشقی...
به حرف زدن...
به سکوت...
به دل بستن...
به دل کندن...
به صندلی خالی...
به حضور تازه وارد...
به جای خالی اش حتی...
به خندیدن...
به گریستن...
به استرس...
به آرامش...
به بیکاری...
به کار مدام...
به دلی که دیگر تنگ نمی شود...
به قلبی که دیگر برای کسی نمی تپد...
به زندگی ای که میگذرد... خوب یا بد...
قبل از اینکه قدم از قدم برداری،
یادت باشد که به همه چیز این زندگی عادت می کنی... باور کن...
پایم درد میکرد ...
یعنی کفشم مال پارسالم بود و تنگ شده بود
هرچند کفش تنگ نمیشود و پا بزرگ میشود
ولی آدم چون خودش را نمیبیند ، تقصیر را گردن چیزهای دیگر میاندازد !
من زخم های بی نظیری به تن دارم
اما تو مهربان ترینشان بودی
عمیق ترینشان عزیزترینشان
بعد از تو آدم ها
تنها خراش های کوچکی بودند بر پوستم
که هیچ کدامشان
به پای تو نرسیدند
به قلبم نرسیدند
بعد از تو آدم ها تنها خراش های کوچکی بودند
که تو را از یادم ببرند،
اما نبردند
تو بعد از هر زخم تازه ای
دوباره
باز می گردی
و هربار
عزیزتر از پیش
هر بار عمیق تر...
باید باور کنیم تنهایی تلخترین بلای بودن نیست،
چیزهای بدتری هم هست،
روزهای خستهای
که در خلوت خانه پیر میشوی...
و سالهایی
که ثانیه به ثانیه از سر گذشته است.
تازه
تازه پی میبریم
که تنهایی تلخترین بلای بودن نیست،
چیزهای بدتری هم هست:
دیر آمدن! دیر آمدن!
شهرام ایران منش
با سلام و احترام . در سالروز تولدتون بهترین هارو براتون آرزومندم . تبریک عرض میکنم.
آرش ( گروه لاله های سرخ )
لینک