فاطی

من یه ادم کاملا منطقی ،مهربون
خوش خنده ،باجنبه و
دوست داشتنی ای ام
البته تا وختی ک طرف پی ویم نیاین

اون روزا فرق داشت ... قبل از سال تحویل عیدمون شروع می شد ... درست از روزی که پیک‌ نوروزی می دادن دستمون و چند هفته ای تعطیل می شدیم ...
اون روزا فرق داشت ...با شوق و‌ ذوق زیاد می رفتیم خرید عید ... دل تو دلمون نبود برای پوشیدن لباس های جدیدمون ... از یک ساعت قبل از مهمونی تا یک ساعت بعد از مهمونی لباسامون رو عوض نمی‌کردیم ... بماند که بعضی وقتا با لباسای نومون می‌خوابیدیم ‌...
اون روزا فرق داشت... به آکواریوم نگاه می کردیم و ماهی قرمز انتخاب می‌کردیم ...آب تنگ رو عوض می کردیم و دعا می کردیم ماهیمون هیچوقت روی آب نمونه ... سبزه می کاشتیم و‌هر روز بهش سر می زدیم تا ببینیم چقدر بزرگ شده ... تخم مرغ رنگ می‌کردیم و سفره هفت سین می چیندیم...
اون روزا فرق داشت... خونه ی بزرگ ترها که می رفتیم عیدی می گرفتیم و کلی واسه خرج کردنش نقشه می کشیدیم ... مسابقه‌ می دادیم که کی بیشتر عیدی جمع کرده و با پونصدی و هزاری خوش بودیم ...اون روزا فرق داشت ... اون روزا بیشتر عید بود چون فکر می کردیم عید یعنی ماهی قرمز و سبزه و لباس نو و اومدن بهار...نمی دونستیم عید هر آدمی وقتی‌ هست که تصمیم می گیره سالش رو خو

وااای چند سالی میشه شایدم ۱۰سال ک ننوشتم
امروزاومدم بنویسم کلی هم حرف داشتم ها بزنم براتون
ولی ولی ولی حیف ک برگه دفترم تموم شد

ولی جدای از شوخی خوشحالم ک کنارتونم و هستیم ک حتی چنددقیقه یاساعت کنارتون خوشم و خودواقعیم
از همینجا اعلام میکنم معذرت میخوام ازدوستانی ک باعث رنجششون شدم وبدونین ک برام عزیزین و محترم و همیشه دوستای بامحبت و معرفتم باقی میمونین هرچند ک درحد یه کامنت گذاشتن باشه
من قهرکردن و دعواکردن بلد نیستم اگه ازجایی میرم و کمرنگ میشم هم دلیلش ناراحتی یابد بودن اونطرفم نیست دلیلش اینه ک نمیخوام باعث حال بد کسی باشم وقتی ک میدونم درکی از احساس و علاقه ندارم و حتی بلد نیستم ک مرحم باشم
راستش من فقط بلدم ازناراحتی بقیه ناراحت بشم بدون اینکه بتونم کاری کنم براشون
خلاصه اینارو گفتم ک ناراحت نشین از دستم چون من دوست ندارم ک دوستای خوبم رو ازدست بدم

ودراخر فدای همتون

واین بدخطیمم بزارین پای اینکه خیلی وقته ننوشتم و حال ناخوش اینروزام

واینکه اینم ب یادداشته باشین از طرف من

ک ادما ازدورقشنگن ومن ازخیعلی دورتر

دوستتون دارم

پذیرفته‌ام زندگی را.
پذیرفته‌ام قرار نیست اتفاق عجیب و خاصی بیفتد، قرار نیست یک شبه همه چیز بهتر شود و قرار نیست یک روز چشم باز کنم و ببینم که معجزه رخ داده و همه چیزِ جهانم ایده‌آل‌ و شگفت‌انگیز شده.
پذیرفته‌ام دنیا همین است. غم هست، شادی هم هست. پستی هست، بلندی هم هست. و من باید تلاش کنم آدمِ بهتری باشم، رشد کنم، عشق بورزم به خاک، به گیاه، به حیوان، به فصل‌ها، به طبیعت، به آب، به انسان... پذیرفته‌ام همه‌اش بستگی دارد به من، که شادی را بلد باشم، و این تواناییِ روح من است اگر بتواند از ساده‌ترین‌ها برای خودش دلخوشی‌های ناب دست و پا کند و از سخت‌ترین‌ها برای خودش سکوی پرواز بسازد. که سخت نگیرد تا دنیا و اتفاقات سخت نگیرند به او. که اگر در این جهان و جایی که هستم خوشحال نباشم، در هیچ جهانی و در هیچ جای دیگری هم خوشحال نخواهم‌بود. که اگر در همین شرایطی که دارم احساس رضایت و خوشبختی نکنم، در هیچ شرایط دیگری هم این احساسات را نخواهم داشت. بستگی دارد به من، به اینکه تلاش کنم برای رسیدن به احساسات و مسیرها و هدف‌هایی بهتر.
بستگی دارد به اینکه من چقدر با هر دلیل کوچکی شاد شدن را بلد باشم.

...

و این تمام خواسته من از زندگیست....
آرامش...😍👌

آدمی به مرور آرام می‌گیرد
بزرگ می شود، بالغ می‌شود
و پای اشتباهاتش می ‌ایستد
آنها را به گردن دیگران نمی‌اندازد و دنبال مقصر نمی‌گردد
گذشته‌اش را قبول می کند، نادیده‌اش نمی‌گیرد
و اجازه می‌دهد هر چیزی که بوده در همان گذشته بماند....
آدمی از یک جایی به بعد می ‌فهمد که از حالا باید آینده‌ اش را از نو بسازد
اصلا از یک جایی به بعد
حال آدم، خودش خوب می‌شود.....

#حال_دلتون_خوب💙

زن نماد فروتنی، رحمت و تسکین برای تمام بشریت است
روز زن بر تمام زنان ومادران سرزمینم مبارک باد

من خیلی ادم منطقی و مهربون ‌‌وساکتی هستم
امااینامال وقتیه ک من خوابم
وقتی بیدارمیشم ازاین لوس بازیاخوشم نمیاد

اعصابمون خورده !!!
میخوایم پاچه یکی رو بگیریم پس سگ درونمون زندس
صبحونه یه عسـل کامل میخوریم
خــرس درونمون هم زندس…
میریم اتاق یادمون میره چی میخواستیم
اسکل درونمون هم زندس…
مگسو رو هوا میزنیم
قــــورباغه درونمون هم زندس…
چمـــــــن میبینم میکنیمش
بز درونمون هم زندس…
طرف میره هنوز عاشقش میمونیم
خــــــر درونمونم زندس…
کلاً باغ وحشی داریم به تنهــــــــــایی

من انتخاب کردم که خوب باشم ...
که در دل مارپیج مشکلات نور امیدم را پیدا کنم و بی بهانه بخندم ...
یاد گرفتم زیر سایه غم خنده کنان برقصم و نوای زندگی را سر دهم ...
من می گذارم رفتنی ها بروند و ماندنی ها بمانند ...
یاد گرفتم حال خوبم را وابستهٔ برق چشمان کسی نکنم ...
نه انتظار دستی را به یاری می کشم و نه دل می دهم به محبت های دروغی...
یاد گرفتم بی واسطه شاد باشم و گل عشق بکارم در دل تاریکی ...
و یادم هست در پس تمام مشکلات خدایی است که حواسش هست ...

منتظر نباشین کسی بیاد حالتونو خوب کنه؛ حال خوبی که با اومدن کسی بیاد، با رفتنشم میره
با خودتون خوب باشین،
کسی بیاد خوبین،
کسی بره هم خوبین...

می‌توان زیبا زیست…
نه چنان سخت که از عاطفه دلگیر شویم،
نه چنان بی‌مفهوم که بمانیم میان بد و خوب!
لحظه‌ها می‌گذرند
گـــــرم باشیم پر از فــــکر و امید…
عشـــــق باشیم و سراسر خــورشید…

به روز ها جیره ای نگاه کن.
امروز یک جیره‌ی مشخص داری که روز بعد نمیتوانی از آن استفاده کنی.
پس غم های لحظه ای و گذرا، کنایه ها، شادی ها و نفس هایت را برای یک روز نگه دار.
جیره ات را که سرکشیدی صبح روز بعد جیره ای دیگر برای خودت تنظیم کن؛
زندگی برایت سهل می شود. حتی قد بند انگشت.
ما همه با یک بند انگشت در انتهای حلق حالت تهوع میگیریم، با یک بند انگشت در اقیانوسی کم عمق غرق می شویم و با یک بند انگشت میبریم و میدوزیم.
چرا همان بند نجاتمان ندهد؟

دیگر برایم مهم نیست
بی حس شده ام ...
از قضاوت و بی انصافیِ هیچ آدمی ، دلم نمی گیرد !
من به مرحله ی پذیرشِ خودم رسیده ام ،
نه از تمجید و ابراز علاقه ی کسی ، ذوق می کنم ،
نه با انتقاد و رفتنِ کسی ، به هم می ریزم !
به معنایِ واقعی ، عینِ خیالم نیست !!!
این روزها ، همه چیزِ دنیایِ من ، به خودم بستگی دارد...