و همه نقطه ها دم از پایان میزنند،جزنقطه امید ]🍃

دلخوش باش به باریکه‌‌‌ی نوری که از بین چین های پرده روی تخت تابیده، به کتاب نیمه‌کاره‌ی روی میز، به داغی فنجانت در هوای سرد. دلخوش باش به دو صندلی که هنوز روبه‌رو‌ی هم‌اند، به تنظیم کردن زنگ ساعت برای صبح فردا. به دفترچه‌ی کوچکی که رویاهایت را نگه‌ می‌دارد!
که معنیِ همین ریز ریزهای ساده، شاید «زندگی ادامه دارد» باشد.