من از خزان به بهار ،از عطش، به آب رسیدم
 من از سیاه ترین شب به آفتاب رسیدم

هم از خمار رهیدم،هم از فریب گذشتم
که از سراب به دریایی از شراب رسیدم

اگر نشیب رها کردم و فراز گزیدم
به یاری تو بدین حُسنِ انتخاب رسیدم

چگونه است و کجا؟دیگر از بهشت نپرسم
که درتو،درتو به زیباترین جواب رسیدم

چرا به ناب ترین شعر خود سپاس نگویم،
تورا؟ که در تو به معنایِ عشق ناب رسیدم...