هر اسمارتیزی که فرو می‌رود ممدّ حیات است و چون زیر دندان خرد میشود مفرّح ذات. پس در هر اسمارتیز دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب.

بازنشر

موردی برای نمایش وجود ندارد.