براي تو مي خواهم بنويسم
براي تو كه به يك كلامِ سه حرفي معروفي
به كلامِ مـــرد ..
براي تو كه گاهي به خودت اجازه مي دهي
محكوم كني
اجازه مي دهي قضاوت كني
اجازه مي دهي تا دلت مي خواهد باشي
اميد بدهي
حرف هايِ آنچناني كنار هم بچيني
اما امان از زماني كه دلت نخواهي باشي
به يك باره ويران مي كني
هرجا بنشيني نشانه مي گيري و تمسخر مي كني
و براي راحت كردنِ وجدانِ نداشته ات
تمامِ تقصيرها را گردنِ ساده ي دليِ دخترك مي اندازي
خودت جايز به هركاري هستي اما
خدا نياورد آن روزي را كه بخواهي انتخاب كني
و سينه سپر مي كني و مي گويي :
مادر بچه ها بايد آفتاب و مهتاب نديده باشد
مي داني ؟
بهانه هايت تكراريست !
اين بهانه ها كه دخترها آهن پرستند
كه دخترها تا يك روز پول در جيبت نباشد
تو را مي گذارند كنار !
اين ها همانقدر كه جمله هايي مثلِ
پسرها هوس بازند
پسرها سوءاستفاده گرند
چٓرند است !
من مي شناسم صدها كه هيچ
هزاران دختر را
كه هنوز پياده روي هايِ دو نفره را
كه رستوران هاي كوچك و ساده را
كه چاي هايِ كنارِ خيابان را
وقتي تو باشي
وقتي امنيتِ حضورت باشد
با تمامِ دنيا عوض نمي كند
من مي شناسم هزاران دختر را
كه اگر تو را در آغوش مي گيرد
اگر تو را مي بوسد
اگر با تو شيطنت هاي دخترانه دارد
جز تو محرمي نمي داند براي لحظه هايش
جز تو محرمي نمي خواهد براي لحظه هايش
مرد باش
امنيت باش
زمانه خراب شده كه شده
تو مرد بمان