فصل عاشقی الی

ای آنکه دوست دارمت اما ندارمت
بر سینه می فشارمت اما ندارمت

ای آسمان من که سراسر ستاره ای
تا صبح می شمارمت اما ندارمت

در عالم خیال خودم چون چراغ اشک
بر دیده می گذارمت اما ندارمت

می خواهم ای درخت بهشتی، درخت جان
در باغ دل بکارمت اما ندارمت

می خواهم ای شکوفه ترین مثل چتر گل
بر سر نگاه دارمت اما ندارمت

آخر چه کند با دل من علم پزشکی

وقتی که به دیدار تو بسته ضــربانم

اما این خاک آشنا به نظر می رسد

شاید

گلی بودم روی مویت

یا

آهویی که از دستت فرار می کردم

یا

غار نشینی که تنها عکس تو را روی دیوار می کشد

اما

حتم دارم

همیشه عاشق چشمهای تو بودم

( محمدصابر شریفی)

این هوا‌ که هوای شاعری نیست جانم

این هوا جان می‌ دهد برای دلبری کردن

باید دست یار را بگیری

و در کوچه پس کوچه‌ های شهر برایش دلبری کنی

ای كاش نريزد

به هم آرامشِ روحت

من بند دلم

بر رگِ اعصاب تو بند است