هر شب از شعرهایم
پرنده های کاغذی می سازم
رها می کنم
در خیال نازک باد
با شاه پر اسم تو می پرند
تا شاحه های ماه
و پشت پنجره ات انگار
کسی می آید از ترانهُ مریم
که در یک دست ماه
و در دست دیگرش
تکّه ای آسمان دارد
و زیر لب تو را می نامد
با گلوی تمام شب بوها
و من
هر شب از شعرهایم
پرنده می سازم !
پرنده های کاغذی می سازم
رها می کنم
در خیال نازک باد
با شاه پر اسم تو می پرند
تا شاحه های ماه
و پشت پنجره ات انگار
کسی می آید از ترانهُ مریم
که در یک دست ماه
و در دست دیگرش
تکّه ای آسمان دارد
و زیر لب تو را می نامد
با گلوی تمام شب بوها
و من
هر شب از شعرهایم
پرنده می سازم !
