تو گاهی شعر می شوے
در  سیاهـ مشق هاےِ شبانه ام،
گاهی آرامشی می شوے در فنجانِ قهوه ام،
گاهی  نبضِ خواب هایم می شوے
و شاعرانه می رقصی.
تو گاهی  بوےِ نمِ خاکِ یک گل می شوے
که زیر باران بهشتی به پا  کرده است ،،
ساده تر بگویم
توبهانه ے تمام نشدنی
همه ی دلخوشی های جهانم هستی...!