سرا پا آتشم
سیلاب اشک های سوزان
گاه و بی گاه
می شوید بنای استقامتم
می برد
ته مانده های روح
می دود دود از حجم تو خالی افکار
می سوزاند
می چزاند تک به تک
تمامی ذرات وجودم
بازیچه دست باد
پراکنده می شوم
در کهکشان
کم .... کم