سلام
امشب تولدته...
امسال دقیقاً دومین سالیه که تولدت میشه و تو نیستی...
اما من همچنان برات می‌نویسم که بگم همیشه این روز یادمه و یادم خواهد ماند!
چون تو چیزهای خیلی ارزشمندی رو بهم دادی؛
مهم‌ترینش قوی شدنم بود،
چون درست از زمانی که رفتی،
من طوری شکستم و سختی‌هایی رو طی کردم که باعث شدن قوی بشم،
مجبور شدم قوی بشم،
مهم‌ترینش هم گذران سختی‌هام بدون وجود تو بود،
تویی که همیشه جزو معدود کسانی بودی که آرومم می‌کردی...
اما انگار واقعاً باید ترکم می‌کردی،
باید اعتمادم تخریب میشد،
خودم هم همین طور...
باید در یک تزلزل‌های روحی قرار می‌گرفتم و اشتباه می‌کردم...
باید کامل تخریب میشدم تا دوباره خودم رو از نو بسازم...
چون من باید این می‌شدم؛ اینی که الان هستم...
باید دورمو خالی می‌کردم تا یاد بگیرم قبل از دوست داشتن هر کسی،
اول باید خودم رو دوست داشته باشم و به خودم اهمیت بدم...
باید یاد می‌گرفتم که حتی آدمی رو که بیشتر از جونم هم دوست دارم،
ممکنه یه روزی تنهام بذاره،
پس کسی عزیزتر از خودم برای خودم نیست!
که بفهمم من چه کسی بودم و چقدر خودم، خودم رو نادیده گرفتم...

«ادامه در کامنت»
  • The Dark Knight

    امسال بر خلاف تمامی سال‌ها برات طراحی نکردم،
    چون یادمه تو همیشه از تکرار گریزان بودی،
    برای همین امسال یه کلیپ کوتاه برات گذاشتم
    که حرفای دل خودمه به تو...
    بگذریم...
    من نتونستم مثل تو که این قدر راحت فراموشم کردی،
    فراموشت کنم...
    هنوزم دلم برات تنگ شده،
    هنوزم دوستت دارم،
    می‌دونی،
    علاقه اگه واقعی باشه،
    هیچ وقت از بین نمیره،
    حتی با وجود فاصله‌ها، اما...
    آرزو می‌کنم همون طور که من رو ترک کردی،
    بتونی نقاط امن زندگیت رو هم ترک کنی،
    تا بار روحت کم بشه،
    آرزو می‌کنم روحت رها بشه،
    رها بشی...!
    برات آرزوی خوشبختی دارم...

    🍎تولدت مبارک🍏

دیدگاه غیرفعال شده است.