کوین کارتر در سال 1993 به سودان رفت تا از قحطی که در آن سرزمین بود عکس بگیرد.

پس از یک روز عکس گرفتن در روستای آیود، خسته شد و به یکی از دشت‌های اطراف روستا رفت. در آنجا بود که صدای ناله را شنید و با کودک نوپای لاغری روبرو شد که به سمت مرکز غذا در حال حرکت بوده و از شدت گرسنگی توان ادامه نداشت.

در همان نزدیکی یک کرکس منتظر مرگ او نشسته بود تا کودک را شکار کند. این قاب به یکی از معروف‌ترین عکس‌های تاریخ تبدیل شد.

نیویورک‌تایمز این عکس را منتشر کرد و کارتر برنده جایزه پولیتزر شد، اما تاریکی آن روز هرگز از او دور نشد. در ژوئیه 1994 او خودکشی کرد و قبل از آن در یادداشتی نوشته بود که:

«من با خاطرات روشن از کشتارها و اجساد و عصبانیت و درد تسخیر شده‌ام.»