مَنطِق الطیرِ خوشِ هُـدهُـد و عطّار سلامت
بُــــت دیوانـــه کُشِ مِنبَر و مـــعیار سلامت
به خودم آمدم و نیست شدم هجر کشیدم
مِی ایثار و جنون مَرکبِ احـــّرار سلامت
هرچه از وادی دل بسته بجان نقش دعا بود
اسد اللهِ یقیــــن ، حیدر کـــرار سلامت
چو لسان حافظانه به دهان دارالشفا شد
جلوه ی حضرت حق ، طُره ی طرار سلامت
دل اگر بت کده و زاهد اگر یار حرا شد
حیرت باد صبا مخزن الاسرار سلامت
هرکه از منظر او درد کشد کوه وفا گشت
خوش پیامش بدهد مژده ی ابرار سلامت
هاتف از فضل تو در آیینه ی فقر چنین گفت:
شعله و حلقه ی جانانه ی انصار سلامت