دریا

حاکمانی که نمی‌دانند
شبِ مردمانشان
چگونه به صبح می‌رسد
دیگر چه فرقی می‌کند
به شراب نشسته باشند یا نیایش💔

لاله ‌
‏‌ ‌ ‌ ‌‌‌‌
‌
یارِ مَن بودی و
هَستی و بِمانی جانا ♡

لاله دوستانی اندک
امـا شـایسـته...
♥️

تو مثل گنگی رمز توووو یه کتیبه یی
که همیشه بآ منی،ولی برآم غریبه یی

توی قاب خیس این پنجره ها ♫♪

عکسی از جمعه ی غمگین می بینم

چه سیاهه به تنش رخت عزا ♫♪

تو چشاش ابرای سنگین می بینم

داره از ابر سیاه خون می چکه

آدمیزاد تو یه سنی، یه قبر می‌کنه، آرزوهاشو می‌ریزه توش و می‌شینه به نگاه کردن. باور کنید حال سوگواری‌ام نداره. بهت‌زده به مرگ آرزوهاش زل می‌زنه. گیج و منگ. می‌دونه هم که دیگه نمی‌شه. به قول فروغ؛ «چه می‌شود کرد؟ مگر می‌شود دنیا را پاره کرد و از تویش خوشبختی در آورد؟ همین است که هست».

تو شاه بیت یک شعری ❤️

آخر از این همه شب تا به ابد میخوابم🖤💔
گاهی نمیدونم چرا
خواب به چشمات نمیاد....

میگفت:

«سخت ترین بخش خودشناسی روبرو شدن با زخم هاییه که نقشی در بوجود اومدنشون نداشتی، اما مسئولیت ترمیم کردنشون با توئه»

چقدر درست میگفت..

میگویند زمان آدم‌ها را عوض می‌کند
نه !
زمان حقیقتِ آدم‌ها را روشن میسازد
زمان قیمتِ رفاقت‌ها را معلوم میکند
زمان عشق را از هَوَس جدا میسازد
و راستی را از دروغ
زمان هرگز آدم‌ها را عوض نمیکند

دارم فکر میکنم یه روزی
تو یه سال نه چندان دور، میشینیم
به تماشای این روزا و شبایی که مثل برق و
باد گذشت.به روزایی که قضاوت کردیم دروغ
گفتیم تهمت زدیم دل شکوندیم حتی به شب هایی که بخشیدیم محبت کردیم شکستیم موندیم رسیدیم و دوباره بلند شدیم.دارم فکر میکنم یه روز میشینیم زیر همون آسمون،کنار همین زندگی،به تماشای روزا و شبایی که هرلحظه ش ارزش شکستن و دلخوری هارو نداشت.هر روزش تاب تحمل اونهمه بی مهری و اضطراب و نداشت.دارم فکر میکنم یه روز به داشته هایی که قدر ندونستیم و به راحتی
از دستش دادیم غبطه میخوریم...

"حاتمه ابراهیم زاده"

یک روز، چشم باز می‌کنی و می‌بینی عزیزترین آدمِ زندگی‌ات، دیگر نیست!
کسی که تا دیروز خیال می‌کردی همیشه برایِ داشتنش و برایِ دوست داشتنش، فرصت هست
کسی که فکرش را هم نمی‌کردی، رفتنی باشد...
به همین سادگی، آدم‌ها می‌روند،
و جایِشان، برایِ همیشه خالی می‌مانَد!
عزیزانت را همین ثانیه دوست داشته باش،
همین ثانیه قدرِشان را بدان، و همین ثانیه، در آغوشِشان بگیر.
منتظرِ هیچ فردا و روزِ مبادایی نباش!
چه آدم‌ها که با زخمِ سکوت و تنهایی‌، رفتند،
چه دل‌ها که تا ابدیتِ تاریخ، شکسته ماند،
و چه دوستت دارم‌ها که تا همیشه، میانِ حنجره‌هایِ زمان، گیر کرد.
" مبادا " ؛ یعنی امروز، یعنی الان، یعنی همین لحظه...

#نرگس_صرافیان_طوفان‌
‌.

بعضی‌ها نمیتونن بگن دوسِت دارم
اما به جای اون میگن :
مواظب خودت باش سرما نخوری
هر موقع رسیدی خبرم کن
دیر نخوابی ، خسته میشی
اینا خیلی دلشون دریاست...

ترجیح بدین آدم بَده‌ی داستان باشین
اما همون چیزی روی زبونتون باشه
که تویِ دلتونم هست!
آدم بَده‌ی دل و زبون یکی بودن
خیلی باارزش‌تر از آدم خوبه‌ی دورو بودنه

سه تا کار خيلی مهم
برای گوش دادن به درد دل :

يک اينکه قضاوتش نکنی ..
دو با شنيدن حرفاش
نظرت راجع بهش عوض نشه!
سه اینکه فردا علیه‌ش استفاده نکنی!