می‌دونید چی تلخه؟ اینکه آخر همه‌ی دلخوریا و ناراحتیای آدمیزاد، یه چیزه. «چرا جواب خوبی رو با بدی داد؟»، «چرا قدر منو ندونست؟»، «چرا بعد یه عمر رفاقت، حالا جواب سربالا به من میده؟» آخرش یه چیزه؛ بی‌تفاوتی. میگه «اللامبالاة هي آخِر فُصول الوَجع». بی‌تفاوتی، آخرین فصل درد و رنجه...
❤❤❤❤❤❤❤
این جمله ماشادو آسیس رو خیلی دوست داشتم که میگه:«ما میتونیم خیلی چیزها رو به آدم های اطرافمون هدیه کنیم؛ مثل عشق، لذت و محبت. اما لیاقت داشتن اینها رو، نمیتونیم بهشون بدیم..»

بنظرمون هممون نیاز داریم اینو بشنویم و بدونیم که هر کسی لیاقت داشتن همه ی مارو نداره!