در خواب دیدم دلبر دُر دانه‌ات بودم
شمعِ فروزان بودی و پروانه‌ات بودم

با شـانه‌هـای بیقرار و لشگر اشـکم
در پیچ و تاب انحنای شانه‌ات بودم

در خواب دیدم نیمه شب در حالت مستی
با جان و دل لب بر لب پیمانه‌ات بودم

مهمان نوازی را به جـا آورده بـودی تو
ناخوانده مهمانی به کنج خانه‌ات بودم

در خواب دیدم نیت صیاد چشمت را
صیدانه‌ی بی بند و دام و دانه‌ات بودم

آبـادی‌ دسـتت پناهم بود، جانم بود
سقف فـرو افتـاده‌ و ویـرانه‌ات بودم

شیرین‌ترین لیلای دوران بودی و من هم
مـجنون‌ترین فـرهـادِ، در افسانه‌ات بـودم

پسند

بازنشر