دل خوش کن به چای و گیاه و عشق، به نور، به کتاب، به موسیقی... دل خوش کن به خانواده و عزیزانی که داری و احساسات انسانی بسیاری که در محفظه‌ی روشنِ قلبت تلنبار کرده‌ای...
دل خوش کن به طعم‌ها و مزه‌ها و عطرها، به رنگ‌ها و شکل‌ها و لمس‌ها... دل خوش کن به نسیم خنکی که روی پوستت می‌خزد و محبت‌های متراکمی که دریافت می‌کنی و شادی‌های کوچکی که می‌بینی و جزئیات خوشایندی که به تو مربوط می‌شوند.
دل خوش کن که مربوط می‌شوی به شاهرگ‌های بودن، به اینکه هستی و نفس می‌کشی و دوست می‌داری و می‌فهمی و احساس می‌کنی...