نترسید ،
از زندگی کردن برخلاف عادتهای دیرین جامعه نترسید ،
این ترس لعنتی تنها چیزی است که آخر سر می تواند پشیمانتان کند ،
که چرا به حد کافی نفس نکشیدید ،
به حد کافی عشق نورزیدید ،
چیزهایی را که دوست داشتید تجربه نکردید ،
راههایی را که می خواستید نرفتید ،
کتابهایی را که می خواستید نخواندید ،
لذتهایی را که میخواستید نبردید.

ترس واقعی آنجاست که روزی ـ و متاسفانه خیلی دیر ـ متوجه خواهید شد که چقدر بیهوده بوده است ،
ترس از قضاوت آدمها،

و چه پشیمانی عمیقی است،
مرور فرصت هایی که به سادگی از دست می دهیم امروز ،
آن روز.

از کتاب: هنر فرامتن زیستن